Τι σημαίνει η διαγραφή Σαμαρά από τη Νέα Δημοκρατία
H διαγραφή του Αντώνη Σαμαρά από την Νέα Δημοκρατία, μία απόφαση που έλαβε -«οριακά» και με πολλούς δισταγμούς- το Μέγαρο Μαξίμου δεν είναι μια απλή εξέλιξη.
Αντιθέτως πρόκειται για απόφαση που θα επηρεάσει άμεσα την συνοχή του κυβερνητικού κόμματος, θα θέσει σε αμφισβήτηση την κοινοβουλευτική πλειοψηφία που στηρίζει την κυβέρνηση και πιθανότατα θα πυροδοτήσει εξελίξεις στο πολιτικό σκηνικό με έμφαση στον χώρο ο πρώην πρωθυπουργός αποκαλεί «Δεξιά Παράταξη».
Ας δούμε αναλυτικά τα 3 αυτά πεδία:
Στο «κάδρο» των εσωκομματικών μετώπων πρέπει να μπει και η στάση που θα τηρήσει η πλευρά του Κώστα Καραμανλή. Θυμίζουμε ότι οι δύο πρώην πρωθυπουργοί έχουν κάνει σειρά κοινών εμφανίσεων ενώ στο επίμαχο άρθρο του στην εφημερίδα «Το Βήμα» ο Αντώνης Σαμαράς προτείνει τον Κώστα Καραμανλή για πρόεδρο της Δημοκρατίας. Αν και ο τελευταίος, μέσω κύκλων, δηλώνει πως δεν υπήρξε προσυνεννόηση.
Δεύτερον: Πλέον κάθε ψήφιση νομοσχεδίου στη Βουλή γίνεται …θρίλερ για την Κοινοβουλευτική Ομάδα της Νέας Δημοκρατίας και κατ’ επέκταση για την κυβέρνηση που δεν θα μπορεί να γνωρίζει αν διαθέτει τη «δεδηλωμένη». Αυτά ενώ σε μερικές εβδομάδες εκκρεμεί η ψήφιση του προϋπολογισμού του 2025 στη Βουλή, που ισοδυναμεί με διαδικασία παροχής ψήφου εμπιστοσύνης.
Η πλευρά Σαμαρά θεωρείται ότι επηρεάζει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο περί τους 20 με 25 βουλευτές. Αριθμός ικανός να πλήξει ανεπανόρθωτα την πλειοψηφία των 155 βουλευτών που διαθέτει πλέον η κυβέρνηση. Εξυπακούεται φυσικά ότι στα δεδομένα αυτά θα προσαρμοστεί πλέον και η αντιπολίτευση που θα φροντίζει οι ονομαστικές ψηφοφορίες να γίνονται για «ψύλλου πήδημα» στο κοινοβούλιο. Φυσικά, δεν πρέπει να θεωρείται καθόλου δεδομένο ότι οι βουλευτές (ακόμη και ορισμένοι υπουργοί) που σχετίζονται με τον Αντώνη Σαμαρά θα κάνουν το … «βήμα» της πτώσης της κυβέρνηση, μιας και κάτι τέτοιο φέρει μεγάλο πολιτικό κόστος. Παρ’ όλα αυτά η κοινοβουλευτική πλειοψηφία θα βρίσκεται συνεχώς σε «τεντωμένο σκοινί», με ό,τι αυτό σημαίνει για την αίσθηση σταθερότητας της διακυβέρνησης.
Τρίτον: Προκύπτει άμεσα το ερώτημα αν η απεμπλοκή του Αντώνη Σαμαρά από τη Νέα Δημοκρατία είναι – αντικειμενικά – ένα προστάδιο δημιουργίας ενός ενιαίου σχηματισμού στα «δεξιά» της. Αν, δηλαδή, με λίγα λόγια, η διαγραφή του Αντώνη Σαμαρά από το κυβερνητικό κόμμα θα δημιουργήσει έναν μεγάλο ακροδεξιό συνασπισμό, με τον πρώην πρωθυπουργό, είτε να ηγείται είτε να εγγυάται την ενότητα του ή και την κοινοβουλευτική του εκπροσώπηση. Στην κατεύθυνση αυτή πιθανά να λειτουργήσει ως υπόβαθρο και η εκλογή Τραμπ στις Ηνωμένες Πολιτείες, παρόλο που το Μέγαρο Μαξίμου έχει ήδη φροντίσει να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα (κάλεσμα στον Τραμπ να έρθει στην Ελλάδα).
Να θυμίσουμε, επίσης, ότι στην «δεξαμενή» των λεγόμενων «ανεξάρτητων» βουλευτών, η πλειοψηφία είναι πρόσωπα με σαφέστατη ακροδεξιά ατζέντας. Επιπλέον, ο χώρος της ακροδεξιάς έχει ακόμη πλήθος «κομματιδίων», με κάποια από τα οποία είχε στο παρελθόν σχέση ο πρώην πρωθυπουργός.
