Βέρμιο, Νοέμβρης 1968 - Νοέμβρης 2024.... (του Παναγιώτη Τσαρτσιανίδη)
Βέρμιο, Νοέμβρης 1968 - Νοέμβρης 2024...
Σήμερα κλείνω τα 56 και θέλω δεν θέλω ο νους πηγαίνει στα παλιά. Σε εκείνα τα χρόνια τα συναρπαστικά, τα καθοριστικά, σε ένα χωριό του Βερμίου.
Ξέρετε εμείς με τη λέξη Βέρμιο μεγαλώσαμε.
Με την εικόνα του βουνού μας ανδρωθήκαμε.
Το χωρίο μας το Μεσόβουνο είναι εκεί…
Οι πέτρες για να φτιάξουν τα σπίτια τους οι πρόγονοί μας, ήταν από εκεί…
Τα ξύλα για το χειμώνα τα έπαιρναν από εκεί…
Τα κοπάδια τους τα βοσκούσαν εκεί…
Οι αντάρτες παππούδες μας περπατούσαν εκεί…
Το 1941 και 1944 το καταφύγιο των συγχωριανών μας ήταν εκεί…
Οι ιστορίες που ακούγαμε, μικρά παιδιά, ήταν από εκεί…
Το νερό που πίνουμε και ποτίζουμε τις καλλιέργειες, αναβλύζει από εκεί…
Οι εκδρομές μας στα χρόνια της αθωότητας αλλά και μετά, ήταν εκεί…
Το μέλλον μας είναι εκεί.
Και τώρα τι;;;
Θα αφήσουμε το βουνό μας στα χέρια των συμφερόντων, που μέχρι χθες αγνοούσαν και την ύπαρξή του;
Θα το αφήσουμε λεία των μονοπωλίων που δεν λογαριάζουν τίποτα άλλο παρά μόνο το κέρδος τους, ή θα πούμε όχι στην εγκατάσταση ανεμογεννητριών στο Βέρμιο, όχι στη καταστροφή του;
Νομίζω ότι έχουμε μόνο μία επιλογή!
Το χρωστάμε στις γιαγιάδες και στους παππούδες μας, το χρωστάμε στα παιδιά και στα εγγόνια μας !
Για το www.kozani.tv Τσαρτσιανίδης Παναγιώτης του Χρήστου και της Μαρίας.
