Η Ηλιάνα Κλειτσογιάννη για τον θάνατο της Γιάννας Γκουτζιαμάνη.
Η Ηλιάνα Κλειτσογιάννη για τον θάνατο της Γιάννας Γκουτζιαμάνη.
Τι να πρωτοπώ και τι να πρωτοθυμηθώ για τη «μαμά» όλων; Η Γιάννα υπήρξε η έμπνευση, το στήριγμα, η ελευθερία όλων των παιδιών της Κοζάνης! Αφιέρωσε τη ζωή της στην εκπαίδευση και το θέατρο, άνοιξε την αγκαλιά της κι έγινε καταφύγιο για αμέτρητα παιδιά για περισσότερα από είκοσι χρόνια!
Στα χέρια της και την αγκαλιά της μεγάλωσαν τόσα πολλά παιδιά, τα καλλιτεχνικά της παιδιά όπως συνήθιζε να μας ονομάζει! Η Γιάννα είναι (κι όχι ήταν γιατί στις καρδιές όλων μας θα ζει για πάντα!) ένας άνθρωπος γεμάτος αγάπη, ενέργεια και πρόθυμη να προσφέρει. Να προσφέρει σε όλους εμάς τις γνώσεις της, την αγάπη της για το θέατρο. Χάρη στην Γιάννα πολλοί βρήκαμε τον εαυτό μας, αγαπήσαμε το θέατρο, την ποίηση, την τέχνη. Με τη δική της βοήθεια, μάθαμε να πιστεύουμε λίγο περισσότερο στον εαυτό μας και τις δυνάμεις μας, να κυνηγάμε τα όνειρά μας, να παλεύουμε για αυτά που θέλουμε.
Πάντα με ένα χαμόγελο στα χείλη η Γιάννα μας έδειξε έναν άλλον κόσμο που χωρίς εκείνη κάποιοι δεν θα τον γνώριζαν ίσως ποτέ.
Ατελειώτες πρόβες και συζητήσεις, μονόλογοι, δοκιμές, παραστάσεις, γέλια, χαρά, ευτυχία και πόσα ακόμη περνούν από το μυαλό σου όταν σκέφτεσαι τη Γιάννα. Οι φίλοι που έκανες, οι μοναδικές στιγμές που πέρασες, οι αναμνήσεις που έφτιαξες, όλα όσα έμαθες! Η Γιάννα κατάφερε να περάσει την αγάπη της για το θέατρο, τη λογοτεχνία και την τέχνη σε πολλούς από εμάς. Παθιαζόταν σε κάθε παράσταση, σε κάθε πρόβα, σε κάθε πρώτο διάβασμα έργου και κατάφερε να μεταδώσει και σε εμάς αυτό το πάθος. Δεν θα έφηνε ποτέ κανένα παιδί της δυσαρεστημένο ή στεναχωρημένο! Σε κάθε παράσταση, σε κάθε πρόβα, σε κάθε διανομή ρόλων θα φρόντιζε να έχεις αυτό ακριβώς που ήθελες, αυτό που χρειαζόσουν. Ακόμη κι όταν ο «ρόλος που ήθελες» πήγαινε σε κάποιον άλλον, θα φρόντιζε να σου εξηγήσει γιατί ο δικός σου ρόλος είναι αυτός που σου ταιριάζει. Ήθελε να σου μάθει, να σε διδάξει για το θέατρο. Όχι απλά να σε κάνει πρωταγωνιστή σε μία ακόμη παράσταση. Γιατί αυτή ήταν η Γιάννα!
Κι εγώ, νιώθω ακόμη πιο συγκινημένη και περήφανη που ήμουν ένα από τα καλλιτεχνικά της παιδιά, γιατί ήταν δίπλα μου συνέχεια όλα αυτά τα χρόνια. Ακόμη κι όταν οι Θεατρική Ομάδα"Ταξιδευτές του θεάτρου" «έπαψαν» να είναι το σπίτι μου γιατί έφυγα από Κοζάνη, φοιτήτρια πλέον, η Γιάννα μου θύμιζε συνεχώς πως πάντα θα είναι το safeplace μου οι Ταξιδευτές. Όταν έκανα το βήμα μου στη συγγραφή, η Γιάννα ήταν και πάλι εκεί, στην πρώτη μου παρουσίαση στην Κοζάνη, να μιλήσει για εμένα, για το βιβλίο μου, να με συμβουλεύσει, να με καθοδηγήσει και να μου πει πόσο περήφανη είναι για μένα.
Κυρία Γιάννα Γκουτζιαμάνη εμείς είμαστε περήφανοι για εσένα κι όλα όσα μας έμαθες όλα αυτά τα χρόνια! Μέσα από εμάς, μέσα από την προσφορά σου και το έργο σου θα ζεις για πάντα! Το πιο μεγάλο χειροκρότημα ανήκει σε εσένα!
Ήσουν, είσαι και θα είσαι η μαμά όλων μας!
Σε ευχαριστώ για όλα!
Καλό ταξίδι στο φως! Γιάννα Γκουτζιαμάνη