Η άγνωστη ιστορία της Μυροφόρας Καραγιαννίδου από το Μεσόβουνο. Ήταν στην ίδια φυλακή με τον Νίκο Μπελογιάννη τις ημέρες της εκτέλεσής & της γέννησης του γιού τους από την Έλλη Παππά. "Ούτε φάγαμε ούτε ήπιαμε τίποτα 3 ημέρες μετά την εκτέλεση" ! kozani.tv

"Μυροφόρα Καραγιαννιδου - Μεσόβουνο - kozani.tv"  

Η Μυροφόρα Καραγιαννίδου του Γεωργίου, το γένος Τσιραχιδη Ευσταθίου από το Μεσόβουνο, σε συνέντευξη που έδωσε το 2000 στην Παρθένα Τσοκτουρίδου αναφέρθηκε στα τραγικά χρόνια της κατοχής και των ολοκαυτωμάτων από τους ναζί στο Μεσόβουνο και τα επίσης τραγικά χρόνια της μετεμφυλιακής περιόδου, στα οποία κυνηγήθηκε και φυλακίστηκε.

«Στο πρώτο ολοκαύτωμα οι χαφιέδες κάρφωσαν στους Γερμανούς και περικύκλωσαν το χωριό. Σήκωσαν τους άντρες μας από τα κρεβάτια. Βγήκε διαταγή να μη σκοτώσουν τα γυναικόπαιδα (πάνω από 15 ετών τους σκότωναν).

Στο δεύτερο ολοκαύτωμα μας πήγαν στην Κοζάνη και από κει μας μοίρασαν στα χωριά. Εγώ ήμουν στο Καπνοχώρι. Εκεί ήταν οργανωμένοι καλοί άνθρωποι. Μια γυναίκα μας τάισε φασολάδα (είχα και την πεθερά μου μαζί μου). Έκατσα εκεί σ' ένα καφενείο με τα 4 παιδιά μου (Βασίλης, Παύλος, Πέτρος, Ελένη). Μου έφερναν ένα ψωμί της Οργάνωσης, το οποίο έδινα κρυφά και στους χωριανούς μου. Έμεινα εκεί από τον Οκτώβρη έως τον Μάρτη, επειδή το σπίτι μου το είχαν κάψει οι Γερμανοί. Όταν ήρθαμε στο Μεσόβουνο, κάποιοι άντρες από τους Πύργους μας υποστήριξαν και μας έχτισαν σπίτι από χόρτο και ξύλο».

Στην περίοδο του εμφυλίου η Μυροφόρα Καραγιαννίδου κατηγορήθηκε για τις σχέσεις που είχε με τον «Δημοκρατικό Στρατό», δικάστηκε για τις ιδέες της, καταδικάστηκε και φυλακίστηκε για αρκετά χρόνια.

Φωτογραφία με συγκρατούμενές της από τις φυλακές του Γεντί Κουλέ.

«Μ' έστειλαν οι χαφιέδες φυλακή στο Αμύνταιο 2-3 ημέρες, μετά Κοζάνη 1 εβδομάδα. Πέρασα από στρατοδικείο. Κατόπιν με πήγαν στη Θεσσαλονίκη, ύστερα στο Μεταγωγών Αθηνών και τέλος στις φυλακές Αβέρωφ (1948-1952). Τα 4 παιδιά μου τα κοίταζε η κουνιάδα μου, ας είναι καλά.

Στις φυλακές, όταν σκότωσαν τον Μπελογιάννη, ήμουν εκεί. Την γυναίκα του Έλλη δεν μας την εμφάνιζαν. Την είχαν στην απομόνωση. Εγώ όμως την γνώρισα από κοντά όταν κάναμε τα σαράντα του άντρα της (την βοήθησαν οι καλόγριες).

Ακόμη θυμάμαι πολύ καθαρά την εκτέλεση του Μπελογιάννη, η οποία έγινε στις 4.00' τα ξημερώματα. Ούτε φάγαμε ούτε ήπιαμε τίποτα μετά την εκτέλεση του. Κρατήσαμε πένθος 3 ημέρες κι εγώ ούτε πήγα στο μαγειρείο να ανάψω το καζάνι.

Όταν γέννησε η Έλλη, ήμουν εκεί και το άκουσα. Αργότερα εγώ μαγείρευα το φαΐ του παιδιού. Μου έδωσαν και μία φωτογραφία που μου την πήρε ένας φωτογράφος από το Καπνοχώρι. Τις γυναίκες δεν τις σκότωσαν εκεί μέσα στην φυλακή...κι έτσι γλίτωσα».

Η κλήτευσή της σε δικαστήριο το 1952.

Η Μυροφόρα Καραγιαννίδου γεννήθηκε 1911 στον Πόντο της Μικράς Ασίας. Το 1922 με την ανταλλαγή των πληθυσμών εγκαταστάθηκε μαζί με την οικογένειά της και τους συγχωριανούς της στο Μεσόβουνο Εορδαίας. Έφυγε από τη ζωή το 2002.

Το κείμενο είναι από το βιβλίο της Παρθένας Τσοκτουρίδου «Η ΠΡΟΓΟΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΒΕΡΜΙΟΥ» (έκδοση της Νομαρχιακή Αυτοδιοίκησης Κοζάνης το 2002).

Ευχαριστούμε πολύ την Παρθένα Τσοκτουρίδου για το κείμενο της συνέντευξης αλλά και την οικογένεια της Μυροφόρας Καραγιαννίδου για το φωτογραφικό υλικό.

Για το www.kozani.tv Παναγιώτης Τσαρτσιανίδης.