Αλάνθαστος παραπλανημένος (Γράφει ο Θάνος Καμήλαλης)

Tα τεράστια συλλαλητήρια της περασμένης Κυριακής, με τους εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες στους δρόμους, ανάγκασαν τον Κυριάκο Μητσοτάκη

να προγραμματίσει μία έκτακτη συνέντευξη, για να προσπαθήσει να «απαντήσει», ξανά, για το έγκλημα των Τεμπών. Μιλάμε για τον ίδιο Πρωθυπουργό που αμέσως μετά το έγκλημα έβγαλε δύο πορίσματα, τα οποία έκτοτε έχουν διαψευστεί οικτρά: Το ένα ήταν πως «η τραγωδία οφείλεται σε τραγικό ανθρώπινο λάθος» και το δεύτερο ότι «γνωρίζει με βεβαιότητα τι μετέφερε το εμπορικό τρένο». Στη νέα του προσπάθεια, ο Πρωθυπουργός έριξε ευθύνες, άμεσα ή έμμεσα, προς πάσα κατεύθυνση, εκτός από τον ίδιο: Κατηγόρησε την Πυροσβεστική και τη Hellenic Τrain, κυρίως τη δεύτερη, ότι τον «παραπλάνησαν». Τους βουλευτές της Εξεταστικής Επιτροπής - παρωδίας (μερικοί σήμερα είναι υφυπουργοί του) ότι κοίταξαν το κομματικό συμφέρον. Την αντιπολίτευση ότι «εργαλειοποιεί», κάτι που «η ΝΔ δεν έκανε ποτέ στο Μάτι». Κι άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο να συσταθεί Προανακριτική Επιτροπή, προφανώς για τον Κώστα Καραμανλή, «αν το ζητήσει η Δικαιοσύνη».

του Θάνου Καμήλαλη / thepressproject.gr

Ήταν ένας διαφορετικός Κυριάκος Μητσοτάκης. Εμφανώς αμήχανος, με ένταση πολλές φορές στη φωνή του, μακριά από την αλαζονική άνεση του «41%» των εθνικών εκλογών και την απεριόριστη κάλυψη των ΜΜΕ που είχε συνηθίσει για μία δεκαετία. Ένας Πρωθυπουργός που, στην παρούσα συγκυρία, νιώθει πιεσμένος και προσπάθησε, άτσαλα, να «πάρει την κατάσταση στα χέρια του» με την εμφάνισή του το βράδυ της Τετάρτης. Εμφανίστηκε όμως χειρότερος από κάθε άλλη φορά. Εξοργιστικός, ενάντια σε κάθε λογική και συνοχή επιχειρημάτων. Φυσικά, δήλωσε αλάνθαστος. Παραπλανημένος ίσως, αλλά και πάλι, αλάνθαστος.

Υπό το βάρος της συγκλονιστικής δύναμης των συγγενών των θυμάτων, της μεγάλης κινητοποίησης της Κυριακής και των στοιχείων που βγαίνουν στη δημοσιότητα ο Πρωθυπουργός έκανε μερικές υποχωρήσεις διαχέοντας προσεκτικά ευθύνες προς πάσα κατεύθυνση.

Φυσικά η πρώτη αφορά το φορτίο της εμπορικής αμαξοστοιχίας. Στην πρώτη του συνέντευξη μετά το έγκλημα των Τεμπών, ο Πρωθυπουργός είχε δηλώσει πως «γνωρίζουμε με βεβαιότητα τι περιείχε το φορτίο». Δύο χρόνια μετά, η απάντηση του ήταν μία τρικυμία:

Αρχικά είπε ότι «και γιατί ήμουν απόλυτα βέβαιος εκείνη τη στιγμή; Διότι γι’ αυτό με είχαν διαβεβαιώσει οι εμπλεκόμενοι: η Hellenic Train, με απάντηση σε ερώτηση που είχε γίνει στην Βουλή, η Πυροσβεστική, ο ΟΣΕ». Μετά ότι «αυτά ξέραμε, αυτά είπαμε» και ότι «αυτό το οποίο μπορεί να φάνταζε τότε απίθανο σενάριο, μπορεί τελικά να είναι πιθανό».

Παρόλα αυτά, «δεν έκανα λάθος. Μετέφερα τις πληροφορίες που είχα». Oι απαντήσεις Μητσοτάκη στις διαδοχικές ερωτήσεις του Α.Σρόιτερ κορυφώθηκαν με τό ότι «η Hellenic Train, η οποία έχει την ευθύνη, θα πρέπει να λογοδοτήσει και να λογοδοτήσει και ποινικά -προφανώς αυτή δεν είναι δική μου δουλειά-, αλλά να λογοδοτήσει και πολιτικά. Διότι η Hellenic Train ήταν αυτή η οποία διαβεβαίωνε όχι εμένα, το Ελληνικό Κοινοβούλιο. Και θυμίζω ότι αυτή η δήλωση έγινε δύο εβδομάδες μετά το ατύχημα. Άμα με ρωτάτε, λοιπόν, αν έχω μετανιώσει ή αν έκανα λάθος, σας το λέω ευθέως: προφανώς με αυτά τα οποία γνωρίζω σήμερα, δεν θα έλεγα τότε αυτό το οποίο είπα».

Μετά την εξαπατημένη Υπουργό Πολιτισμού, στο σκάνδαλο Λιγνάδη, έχουμε τον εξαπατημένο Πρωθυπουργό, στο έγκλημα των Τεμπών. Ένας Πρωθυπουργός σε μόνιμη άγνοια, όπως στο σκάνδαλο των παρακολουθήσεων. Εκεί έφταιγε λίγο η ΕΥΠ για το «λάθος» με τον Ανδρουλάκη και λίγο ο ανιψιός του, Γρ.Δημητριάδης, γραμματέας της κυβέρνησης. Είναι σοκαριστικό, ακόμα και γι αυτόν τον πολιτικό, ότι ούτε τώρα, ούτε σε αυτό το σημείο δεν αναγνώρισε δικό του λάθος. Αντίθετα, η Hellenic Train, μία εταιρεία, ενημέρωσε το Κοινοβούλιο. Η Hellenic Τrain μόνο πρέπει να λογοδοτήσει για την εξαπάτηση

Ο «παραπλάνημένος« Πρωθυπουργός μας, άμοιρος ευθυνών, τι να κάνει κι αυτός, απλώς βγήκε και είπε ψέματα σε μερικά εκατομμύρια κόσμου, δηλώνοντας βέβαιος για κάτι που ακόμα δεν είχε ξεκινήσει να διερευνά καν η Δικαιοσύνη, κάτι για το οποίο ακόμα περιμένουμε νέα πορίσματα και στοιχεία. Όπως ακριβώς έκανε με το πρώτο του διάγγελμα, όταν, ούτε 24 ώρες μετά το έγκλημα, έσπευσε να τα ρίξει όλα στον σταθμάρχη, ενώ ήδη οι μηχανοδηγοί είχαν καταγγείλει την πλήρη απουσία συστημάτων ασφαλείας.

Δεν σταμάτησε όμως στις ευθύνες της Hellenic Train ο Πρωθυπουργός. Κατηγόρησε τους βουλευτές που συμμετείχαν στην Εξεταστική Επιτροπή για «κομματική περιχαράκωση» και ανέφερε δειλά πως «δεν πιστεύω ότι ήταν η καλύτερη στιγμή της Βουλής».

«Όταν συγκροτείται μία Εξεταστική Επιτροπή, εκ των πραγμάτων η διαδικασία μπαίνει στη λογική της κομματικής αντιπαράθεσης και σε μία, θα έλεγα, ενδεχομένως αναμενόμενη περιχαράκωση των κομμάτων που δυσκολεύονται αυτή τη στιγμή, νομίζω, ιστορικά να δουν τη μεγάλη εικόνα και να δράσουν αντικειμενικά. Θεωρώ ότι είναι ένα δομικό πρόβλημα των Εξεταστικών Επιτροπών της Βουλής και, όπως πολλές άλλες, δεν έχουν καταφέρει να διαφωτίσουν την κοινή γνώμη. Πιστεύω ότι το ίδιο έγινε και με αυτή. Και στον βαθμό που, θα έλεγα, μας αναλογούν ευθύνες γι’ αυτό, νομίζω ότι οι πολίτες μπορούν να τις επιμερίσουν, θα έλεγα, με τρόπο δίκαιο».

Δηλαδή ο Πρωθυπουργός παραδέχθηκε, όσο πιο εύσχημα μπορούσε, ότι οι βουλευτές της ΝΔ στην Εξεταστική, που είχαν την απόλυτη πλειοψηφία, λειτούργησαν με κομματικά κίνητρα. Αυτό είναι ομολογία συγκάλυψης, πρώτα και κύρια του Κώστα Καραμανλή. Το πόρισμα της Εξεταστικής όμως συζητήθηκε και στην Ολομέλεια της Βουλής, λίγες μέρες μετά, με την Κοινοβουλευτική Ομάδα της ΝΔ να το υπερασπίζεται. Ο Μητσοτάκης έλειπε εκείνη την ημέρα, δεν το θεώρησε αρκετά σημαντικό. Την κυβέρνηση είχε εκπροσωπήσει ο Μάκης Βορίδης, υπουργός Επικρατείας, ο οποίος επανειλημμένα εκείνες τις ημέρες μας εξηγούσε πως «η Εξεταστική έχει πράξει ορθότατα».

Η αποθέωση του Κώστα Καραμανλή ολοκληρώθηκε με μερικές στιγμές απόλυτης χυδαιότητας, λίγες μέρες αργότερα, όταν σύσσωμοι οι βουλευτές της ΝΔ τον χειροκροτούσαν σε ομιλία του κατά τη διάρκεια της πρότασης μομφής που κατέθεσε αργότερα η αντιπολίτευση. Ο Άδωνις Γεωργιάδης τότε τον χαρακτήρισε «πρόσωπο της ημέρας».

Παράλληλα, 8 βουλευτές/τριες της ΝΔ που συμμετείχαν σε εκείνη την Εξεταστική βρέθηκαν αργότερα, και βρίσκονται ακόμα, σε θέσεις υφυπουργών. Το γεγονός το είχαν καταγγέιλει άμεσα συγγενείς των θυμάτων. Όταν είχαν υπουργοποιηθεί δύο μέλη, ο Πρόεδρος, Δημήτρης Μαρκόπουλος, είχε χαρακτηρίσει ξεδιάντροπα την Εξεταστική ως «γουρλίδικη».

Το ερώτημα που τίθεται είναι εύλογο: Αν ο Πρωθυπουργός πίστευε ότι η Εξεταστική δεν έκανε καλά τη δουλειά της, παραδεχόμενος και ευθύνη των βουλευτών της ΝΔ, γιατί μέλη της υπουργοποιήθηκαν; Και αν ο Μητσοτάκης το ανακάλυψε κι αυτό σήμερα, αν παραπλανήθηκε και από την Εξεταστική, γιατί να παραμένουν στις θέσεις τους άνθρωποι που σε ένα τόσο κρίσιμο κοινοβουλευτικό θέμα δεν στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων;

Η τρίτη υποχώρηση Μητσοτάκη έχει να κάνει με την υπόσχεση για σύσταση προανακριτικής, «αν η Δικαιοσύνη βρει στοιχεία ποινικής εμπλοκής»:

«Αν εκείνη τη στιγμή, έχοντας την πλήρη εικόνα, αποφασίσουν ότι πρέπει να αποστείλουν αιτιολογημένα τη δικογραφία στη Βουλή, διότι αισθάνονται εκείνη τη στιγμή -έχοντας την πλήρη εικόνα- ότι υπάρχει ενδεχόμενη ποινική εμπλοκή πολιτικών προσώπων, αυτό το οποίο μπορώ να σας διαβεβαιώσω είναι ότι η κυβερνητική πλειοψηφία δεν θα σταθεί εμπόδιο στην περαιτέρω διερεύνηση ενός τέτοιου ενδεχομένου».

Ο Σρόιτερ αναρωτιέται: «Άρα, ένας άνθρωπος και από τη μία μπορεί να κατέβει στις εκλογές με το κόμμα σας και να είναι βουλευτής, και από την άλλη, πάλι με τη ψήφο του κόμματός σας ή την ανοχή, θα καθίσει στην Προανακριτική Επιτροπή ως πιθανός κατηγορούμενος για ένα ειδικό δικαστήριο»;

Ο Κ.Μητσοτάκης υποστηρίζει ότι «δεν έχει προκύψει τέτοιο ενδεχόμενο». Φυσικά το ενδεχόμενο ήταν ορατό από την πρώτη στιγμή, απλώς η Νέα Δημοκρατία επέμενε να στηρίζει τον Κ.Καραμανλή. Να τον αφήνει να κατέβει για βουλευτής, να λέει ότι «τα κάστρα δεν πέφτουν», να τον χειροκροτά, να τον αθωώνει στην Εξεταστική και να απορρίπτει τα αιτήματα της αντιπολίτευσης για Προανακριτική, για τη Σύμβαση 717.

Ο Πρωθυπουργός δεν σταμάτησε σε αυτά. Άδειασε όλους τους χούλιγκαν του κόμματός του, κομματικά στελέχη και δημοσιολογούντες, που επιτίθενται εδώ και τόσο καιρό με τον πιο άθλιο τρόπο στη Μαρία Καρυστιανού. «Η κα Καρυστιανού έχασε το παιδί της. Βάζω τίτλους τέλους σε αυτό», είπε, τόσο καιρό μετά. Αποδέχθηκε επίσης τη γνησιότητα των ηχητικών, που αμφισβήτησαν ακραία κυβερνητικές ιστοσελίδες και ο Άδωνις Γεωργιάδης. Επιδόθηκε επίσης σε μια διαρκή προσπάθεια επίκλησης στο συναίσθημα, δηλώνοντας ξανά, και ξανά και ξανά ότι είναι πατέρας. Οι πατεράδες μάλλον, έχουν γενικό ακαταδίωκτο, δεν εξηγείται αλλιώς. Υποστήριξε πως μετά τους συγγενείς, «δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποιος ο οποίος να μπορεί να ισχυριστεί ότι είναι περισσότερο τραυματισμένος ή στενοχωρημένος ή οργισμένος από αυτή την υπόθεση από ό,τι είμαι εγώ».

Φυσικά απέκλεισε κάθε ενδεχόμενο να παραιτηθεί. Είναι δηλαδή μεν ο πιο τραυματισμένος και στεναχωρημένος μετά τους συγγενείς, αλλά σε κανένα σενάριο δεν θα σκεφτόταν την παραίτηση.

Και τόλμησε, σε μία από τις μεγαλύτερες στιγμές θράσους, να πει ότι η Νέα Δημοκρατία «δεν εργαλειοποίησε το Μάτι»: «Θέλω να σας πω και κάτι, με το χέρι στην καρδιά: και εμείς θα μπορούσαμε να το είχαμε κάνει αυτό, σε μια άλλη τραγωδία, στο Μάτι. Εκεί κάηκαν 104 άνθρωποι ζωντανοί. Επιλέξαμε να μην το κάνουμε, να μην δώσουμε πολιτική διάσταση σε αυτή την τραγωδία». O ίδιος, αφού ανέβηκε στην εξουσία, δήλωσε σε συζήτηση στη Βουλή για τις πυρκαγιές πως «στη μία τραγωδία μετρούσαμε στρέμματα και στην άλλη φέρετρα» απευθυνόμενος στον ΣΥΡΙΖΑ.

Αυτή η θλιβερή εικόνα Πρωθυπουργού, που αυτοαναιρειται, μορφάζει, εξευτελίζεται, εκθέτει στελέχη, βουλευτές και υπουργός του για να γλιτώσει ο ίδιος, είναι συνέπεια των διαδηλώσεων της Κυριακής. Έχουμε να κάνουμε πλέον με μια κυβέρνηση που ανησυχεί σοβαρά, μπροστά σε ένα σημαντικό κομμάτι της κοινωνίας που βγήκε στον δρόμο κι επιμένει, στο πλάι των συγγενών των θυμάτων, δύο χρόνια μετά. Σε καμία περίπτωση αυτό δεν αρκεί. Αλλά παράλληλα, σε καμία περίπτωση αυτό δεν ήταν δεδομένο πριν πέντε μόλις μέρες.

ΠΗΓΗ: thepressproject.gr