«Και όπου υπάρχει συννεφιά εγώ θα βάζω ήλιους»! [ της Ευαγγελίας Γκάγκαλη ]
"Και όπου υπάρχει συννεφιά εγώ θα βάζω ήλιους"!
----------
Έχω τη δύναμη ακόμη κι αν η ελπίδα αχνοφέγγει
την ψυχή μου να κρατώ πάντα ζωντανή και να προχωρώ...
Έχω τη δύναμη να προχωρώ κι όταν ακόμη βρέχει και φυσάει δυνατά
να ζωγραφίζω ήλιους και να φυτεύω γιασεμιά και μέσα στη βαρυχειμωνιά.
Στον έναστρο τον ουρανό χρώματα να χαράζω φωτεινά
δίνοντας στις αισθήσεις ομορφιά
μα κυρίως νόημα, ουσία στην ψυχή και στην καρδιά.
Κι όταν σιμώνει η μοναξιά κοιτάζω το φεγγάρι εκεί ψηλά και λέω
μόνο του είναι και αυτό μα λούζει όλο τον κόσμο με το φως.
Στην έρημο την αχανή των σκέψεων σα βουλιάζω
που η εποχή μας ή υλιστική,
της βίας ..... και της προβολής
εκμηδενίζει την αξία της ζωής,
κάνει την υποκρισία περισσή
στα άσχημα κυριαρχεί η έγκριση
η σιωπηρή
και χάνονται αξίες μέσα στην υποταγή........
Τότε αναφωνώ ΠΟΥ ΟΔΕΎΕΙ Η ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ;
Μα πάλι την ήσυχη φωνή μου ακολουθώ που λέει:
"Κουράγιο"και αναθαρρώ.
Γεμίζω με ήλιους τις χούφτες μου τις δυό και ΠΡΟΧΩΡΩ.
Πισω μου δεν κοιτώ και από τα λάθη μου οφείλω να διδαχθώ.
Και λέω: Τώρα,
όχι αργότερα ......Σήμερα,
όχι αύριο
κι εγώ κι εσύ κι όλοι μαζί να ζωγραφίζουμε ήλιους πάνω στη Γη
για να σηκώσουμε τα ΌΝΕΙΡΑ ψηλά δίνοντας ζωή στο ΑΥΡΙΟ ξανά
το ΜΈΛΛΟΝ στα παιδιά με σεβασμό, ειρήνη, ιδανικά και κυρίως ΑΝΘΡΩΠΙΑ.
(Αφιερωμένο στα παιδιά με διαφορετικό χρωμόσωμα, θρησκεία ή φυλή,
αλλά με ισοτιμία και αγάπη απανταχού στη γη)
Ευαγγελία Γκάγκαλη
