Το έγκλημα των Τεμπών αποκάλυψε τον ζόφο των ιδιωτικοποιήσεων (του Λεωνίδα Βατικιώτη)
Μπορούσε η κυβέρνηση να κάνει την θέση της στην υπόθεση των Τεμπών ακόμη χειρότερη;
Ναι μπορούσε και το κατάφερε
, έδειξε η «παραίτηση» του Χρήστου Παπαδημητρίου από τη θέση του αντιπροέδρου του ΕΟΔΑΣΑΑΜ (Εθνικός Οργανισμός Διερεύνησης Αεροπορικών και Σιδηροδρομικών Ατυχημάτων και Ασφάλειας Μεταφορών). Η εξώθηση του αντιπροέδρου του Οργανισμού σε παραίτηση με ευθύνη κορυφαίων στελεχών της κυβέρνησης σηματοδότησε μια διπλή αποκάλυψη: Πρώτη, ότι η πυρόσφαιρα, όπως ανέφερε αρχικά το πόρισμα του Οργανισμού, δεν κινούνταν στη σφαίρα της φαντασίας των εμπειρογνωμόνων των συγγενών των θυμάτων. Ήταν πέρα για πέρα υπαρκτή, επιβεβαιώνοντας όσα υποστήριζαν οι οικογένειες των θυμάτων, οι επιζήσαντες και οι τεχνικοί τους σύμβουλοι. Ο Χρ. Παπαδημητρίου οδηγήθηκε σε παραίτηση επειδή έγραψε την αλήθεια.
Η δεύτερη αποκάλυψη αφορά τον κυβερνητικό αυταρχισμό. Ο ΕΟΔΑΣΑΑΜ μπορεί να μην είναι ανεξάρτητη αρχή, αλλά δεν είναι και κομματικό παραμάγαζο της ΝΔ. Ως «Εθνικός» Οργανισμός έπρεπε να περιβάλλεται με τον προσήκοντα σεβασμό και την δέουσα ανεξαρτησία. Ψιλά γράμματα προφανώς, ακόμη και αν το πόρισμά του έγινε δεκτό αρχικά από την κυβέρνηση με τυμπανοκρουσίες που δια στόματος Ά. Σκέρτσου το χαρακτήρισε «Ευαγγέλιο εθνικής αυτογνωσίας» και Π. Μαρινάκη «συλλογική κατάκτηση»! Πριν καν ωστόσο περάσουν 40 ημέρες από την έκδοσή του το έριξε στην πυρά, διατάσσοντας την ανασκευή της επίμαχης παραγράφου που αναφερόταν στην πυρόσφαιρα.
Ταπεινός και πάντα πρόθυμος υπηρέτης της κυβέρνησης η δικαιοσύνη, που δεν κουράζεται να εκτίθεται αποκαλύπτοντας με κάθε αφορμή ότι αποτελεί υποχείριο της κυβέρνησης. Τόσο η εντολή της εισαγγελέας του Αρείου Πάγου για κατεπείγουσα προκαταρκτική έρευνα σχετικά με την αναφορά στο πόρισμα σε πτητικά υγρά, όσο και η εντολή του εφέτη ανακριτή στους τεχνικούς συμβούλους των οικογενειών να καταθέσουν τα τυπικά τους προσόντα, θα αποτελούν διαχρονικό μνημείο απώλειας ανεξαρτησίας της δικαιοσύνης, σύμφυσης και αλληλοεξυπηρέτησης των δύο εξουσιών και κρατικού αυταρχισμού! Πολύ περισσότερο αν λάβουμε υπόψη μας ότι ο παραιτηθείς αντιπρόεδρος κατήγγειλε ότι δέχθηκε απειλές για τη ζωή του, χωρίς ωστόσο η δικαιοσύνη να δείξει την ίδια σπουδή για τη διερεύνηση των καταγγελιών του…
Το πρωτοφανές σκάνδαλο ωστόσο αφορά την ενεργοποίηση της δικαιοσύνης για να απαντηθεί το καθοριστικής σημασίας ερώτημα, αν η πυρκαγιά προήλθε από έλαια σιλικόνης ή εύφλεκτα πτητικά αέρια όπως ξυλόλιο και τουλόλιο, το οποίο μεταφερόταν σε ξεχωριστό, παράνομο και γι’ αυτό αδήλωτο κοντέινερ. Η δικαστική παρέμβαση στοχεύει στην ποινικοποίηση και την ποινική δίωξη της μοναδικής ερμηνείας που συνδέει όλες τις τελείες και δεν αφήνει κανένα ερωτηματικό, της διαπίστωσης ότι μεταφέρονταν εύφλεκτα υγρά.
Η θέση της κυβέρνησης γίνεται πολύ πιο δύσκολη επειδή το διπλό μπάζωμα (πραγματικό και μεταφορικό) κάλλιστα μπορεί να υποτεθεί ότι δεν στοχεύει μόνο στις δικές της πολιτικές ευθύνες. Εξ ίσου σθεναρά επιζητά την συγκάλυψη και εκείνου του πλέγματος αδιαφανών μεν αλλά πέρα για πέρα υπαρκτών οικονομικών συμφερόντων που είχαν την ευθύνη μεταφοράς του εύφλεκτου υλικού. Η διαπλοκή των πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων με άξονα τα δρομολόγια της Hellenic Train φέρνει στην επιφάνεια την πιο σκοτεινή πτυχή της ιδιωτικοποίησης των ελληνικών σιδηροδρόμων. Αντί για τον διαχωρισμό υποδομών και εκμετάλλευσης, κράτους και ιδιωτών, όπως υποσχέθηκε να κάνει το ξεπούλημα του 2017, παρακολουθούμε σε ζωντανή μετάδοση μια σύμφυση που θα ζήλευαν και οι κραταιές κρατικές επιχειρήσεις της δεκαετίας του 1980!
Το έγκλημα των Τεμπών από το δραματικό βράδυ της 28ης Φεβρουαρίου 2023 μέχρι και σήμερα αποκαλύπτει μια ακραία ζοφερή πραγματικότητα, ακόμη και για όσους πίστευαν ότι το χειρότερο που θα μπορούσε να μας συμβεί ήταν ό,τι ακολούθησε την ιδιωτικοποίηση των τρένων στην Αγγλία. Αυτή η πραγματικότητα είναι η κορυφή του παγόβουνου της χρόνιας ασυδοσίας και γιγάντωσης του κεφαλαίου. Η ίδια ασυδοσία, με διαφορετική μορφή απαντάται στην ιδιωτικοποίηση της υγείας με τα ότι-να-ναι κρατικοδίαιτα διαγνωστάδικα, της παιδείας με τα πτυχία μαϊμού των ιδιωτικών ΑΕΙ, των αυτοαναφλεγόμενων εργοστασίων ανακύκλωσης απορριμμάτων κοκ και είναι αναπόσπαστη από τον καπιταλισμό της εποχής μας.
Ωστόσο, ασυνήθιστες συγκυρίες όπως η τρέχουσα, καθώς το έγκλημα των Τεμπών ξεφτίλισε τις ιδιωτικοποιήσεις, μπορούν να συσπειρώσουν την κοινωνία γύρω από την αναγκαιότητα επαναφοράς στο δημόσιο με νέους όρους ενός κοινού αγαθού όπως οι συγκοινωνίες. Η αναπάντεχη ανταπόκριση που βρήκε η «Πρωτοβουλία για έναν δημόσιο, ασφαλή και ποιοτικό σιδηρόδρομο» έδειξε την διάθεση της κοινωνίας να συγκρουστεί για να ικανοποιήσει μια ζωτική του ανάγκη όπως είναι οι ασφαλείς μετακινήσεις, διεκδικώντας ποιοτικούς και φθηνούς σιδηροδρόμους, αξιοπρεπείς σχέσεις εργασίας για το προσωπικό τους, διαφάνεια και λογοδοσία στον σχεδιασμό της αναπτυξιακής και επενδυτικής πολιτικής τους κοκ. Η επιτυχημένη εκδήλωση της Δευτέρας 7 Απριλίου στην αίθουσα της ΕΣΗΕΑ ήταν η αρχή…
Πηγή: Εφημερίδα Η Εποχή
