Ο Γιώργος Κασαπίδης από τη Νάουσα για το Βέρμιο: Τούτο το βουνό το μόνο πράγμα που μας ζήτησε είναι να το αφήσουμε στην ησυχία του...

"Γιώργος Κασαπίδης"                     

-----------

Βέρμιο

"Τούτο το βουνό το μόνο πράγμα που μας ζήτησε είναι να το αφήσουμε στην ησυχία του.

Τούτο το βουνό που μας έκρυψε από τον εχθρό... πολλάκις.

Που μας τάισε χόρτα, βότανα, μανιτάρια, φρούτα, ξυλεία, μέλια, νερά νερά νερά νερά, άπειρες στιγμές χαράς, ερώτων, αγάπης...

Που μας γέμισε χιόνια, νύχτες, ήλιους, μυρωδιές, όνειρα παιδικά, εφηβικά, μεσόκοπα...

Τούτο το βουνό που μας πήρε τα μυαλά, που το κολύμπησαμε, το δαγκώσαμε, που μας επέτρεψε να πατήσουμε την κορυφή του σαν πατέρας που βάζει τα παιδιά του στους ώμους του...

Που μας χάρισε άπαξ, μνήμες, φεγγάρια, ουράνια τόξα, κεραυνούς, αυγές, κοάσματα στις Μπάρες του, μαθήματα ζωής στις πολεμίστρες του, συλλογές από καπάκια, ανθολόγια αυτοσχέδια, στρογγυλές παρέες με πυρήνα τους τραπέζια ή φωτιές, σαλιγκάρια, τραύματα στα γόνατα ανακατεμένα με αλμυρά δάκρυα και δόσεις φωνών "μαμααααά..." Τσιμπήματα από μέλισσες, σφήκες, κουνούπια -προπομπούς όσων θα πάθουμε στο μέλλον- φιλιά από τσουκνίδες, σαύρες και φίδια κατσουλάτα.

Μπάλες σε κατηφόρες και ανηφόρες, μεσημεριανά βιβλία, εξερευνήσεις σπηλιών, καρπούζια πάνω στην αγριάδα με τα μούτρα φαγωμένα - δίχως χέρια, στοιχήματα, ωραία ψέματα και αστέρια. Αστέρια στις καρδιές μας μέσα. Τατουάζ ισόβια.

Τούτο το βουνό. Το Βέρμιό μας.

Που δε μας ζήτησε τίποτα.

Και μας τα έδωσε όλα!

Και έχει ακόμη να δώσει.

Αετός, κίσσα και αηδόνι.

Αρκούδα, λύκος κι αλεπού.

Θυμάρι, ρίγανη και δυόσμος.

Αχίλλεια, αγριοφράουλα, παπαρούνα μου. Παπαρούνα μου, βουνό μου, που ένα μας ζήτησες και δεν το κάναμε. Να σ' αφήσουμε ήσυχο. Αφού άλλο καλό δεν μπορούμε να σου προσφέρουμε. Μονάχα αυτό" !