Ρεκόρ λιγότερων γεννήσεων στην ιστορία της νεότερης Ελλάδας

Συναγερμός στην Ελλάδα: Καταγράφεται ιστορικό χαμηλό γεννήσεων – Κίνδυνος πληθυσμιακής κατάρρευσης

Σε κρίσιμη καμπή βρίσκεται το δημογραφικό μέλλον της Ελλάδας, όπως καταδεικνύουν τα πρόσφατα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η Ένωση για την Υπεράσπιση της Εργασίας και του Κοινωνικού Κράτους (ΕΝΥΠΕΚΚ), με βάση επίσημα δεδομένα από τα Ληξιαρχεία και την ΕΛΣΤΑΤ.

Το 2024 καταγράφηκε ο χαμηλότερος αριθμός γεννήσεων στη νεότερη ελληνική ιστορία, με μόλις 69.675 γεννήσεις, έναντι 128.259 θανάτων. Η διαφορά, σχεδόν διπλάσια, αποτυπώνει τη σοβαρότητα της πληθυσμιακής απορρύθμισης, η οποία εξελίσσεται σταθερά από το 2011 και μετά, χρονιά έναρξης των μνημονιακών πολιτικών.

Μισό εκατομμύριο γεννήσεις λιγότερες σε 14 χρόνια

Η περίοδος 2010–2024 αποτυπώνει μια συνεχόμενη καθοδική πορεία του δείκτη γεννήσεων. Σύμφωνα με την ανάλυση της επιστημονικής ομάδας της ΕΝΥΠΕΚΚ υπό τον καθηγητή Αλέξη Μητρόπουλο, ο συνολικός αριθμός γεννήσεων υπολείπεται των θανάτων κατά 505.857. Το 2010 ήταν η τελευταία χρονιά όπου οι γεννήσεις ξεπερνούσαν τους θανάτους.

Η συγκεκριμένη δημογραφική κρίση αναδεικνύει την αποτυχία των εφαρμοζόμενων πολιτικών ενίσχυσης της οικογένειας και της γεννητικότητας, που, σύμφωνα με τους ερευνητές, υπήρξαν ανεπαρκείς, άτολμες και αποσπασματικές.

Απόρροια ευρύτερων κοινωνικοοικονομικών πιέσεων

Η ραγδαία μείωση του πληθυσμού αναπαραγωγικής ηλικίας, η αυξανόμενη μετανάστευση νέων στο εξωτερικό και η διαχρονική επιδείνωση των όρων ζωής δημιουργούν ένα εκρηκτικό μείγμα, που επηρεάζει καίρια τη δυναμική της γεννητικότητας.

Μελέτη του Ινστιτούτου Δημογραφικών Ερευνών και Μελετών (ΙΔΕΜ), σε συνεργασία με το Εργαστήριο Δημογραφικών και Κοινωνικών Αναλύσεων του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, επιβεβαιώνει ότι η υπογεννητικότητα δεν συνδέεται μόνο με τους δείκτες γονιμότητας, αλλά και με το συνολικό κοινωνικοοικονομικό πλαίσιο που καθιστά δύσκολη ή αβέβαιη την επιλογή τεκνοποίησης.

Δυσβάσταχτο κόστος ζωής, ανεπαρκή θεμέλια κοινωνικής στήριξης

Στεγαστική ανασφάλεια, εργασιακή επισφάλεια, κακοπληρωμένες θέσεις εργασίας, αύξηση του κόστους ζωής και έλλειψη σταθερής κρατικής πρόνοιας για τη στήριξη της οικογένειας και της παιδικής φροντίδας συνθέτουν την καθημερινότητα των νέων στην Ελλάδα.

Ακόμη και για εκείνους που εργάζονται, η ανεξαρτητοποίηση από την πατρική εστία παραμένει δύσκολη λόγω του υψηλού κόστους ενοικίων και κατοικίας. Οι νέες και οι νέοι αδυνατούν να χαράξουν μακροπρόθεσμους οικογενειακούς σχεδιασμούς σε ένα περιβάλλον που χαρακτηρίζεται από αβεβαιότητα.

Επιδόματα χωρίς αντίκρισμα – Απουσία συνολικού σχεδίου

Η αποσπασματική εφαρμογή επιδομάτων γέννησης και άλλων εφάπαξ παροχών δεν αρκεί, όπως επισημαίνουν οι ερευνητές. Αυτό που λείπει είναι ένα μακροχρόνιο, συνεκτικό και κοινωνικά φιλικό σύστημα στήριξης των νέων και των οικογενειών, με σταθερά εισοδήματα, αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας και πραγματική μέριμνα για τις ανάγκες των παιδιών.

Η υπογεννητικότητα, καταλήγει η έρευνα, δεν είναι μόνο ζήτημα αριθμών. Είναι ένδειξη της αδυναμίας του κράτους να δημιουργήσει συνθήκες που επιτρέπουν στους πολίτες του να χτίσουν μέλλον με ασφάλεια και προοπτική.

 

ΠΗΓΗ: www.alfavita.gr