Ολυμπία Τσικαρδάνη: "Η σχολική χρονιά που πέρασε, μας άφησε κληρονομιά, την οδυνηρή διαπίστωση πως ο αριθμός των παιδιών σχολικής ηλικίας μειώθηκε δραματικά" !
Η σχολική χρονιά που πέρασε, μας άφησε κληρονομιά, την οδυνηρή διαπίστωση
πως ο αριθμός των παιδιών σχολικής ηλικίας μειώθηκε δραματικά και πρέπει να γίνει συγχώνευση των δύο σχολείων, του Α' και του Β' δημοτικού.
Η μικρή μας πόλη διχάστηκε, οι σύλλογοι γονέων και κηδεμόνων κινητοποιήθηκαν και η διεύθυνση της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, πέταξε το μπαλάκι στο δήμο. Κακώς κατά τη γνώμη μου, γιατί θα έπρεπε να έχει κι αυτή ένα μερίδιο ευθύνης για ο,τι συμβεί και να επιθεωρεί τα σχολεία που με δική της πρόταση, κλείνουν ή διατηρούνται. Όπως αξιολογούνται οι δάσκαλοι, να αξιολογούνται και τα σχολεία για την καταλληλότητά τους.
Τέλος πάντων, η νέα χρονιά ξεκινάει αύριο και ακόμη δεν έχει παρθεί οριστική απόφαση.
Πέρα από συναισθηματισμούς και προσωπικές προτιμήσεις, τέτοιες αποφάσεις πρέπει να στηρίζονται σε ασφαλή και λογικά κριτήρια, και στη γνώμη των ειδικών.
Εν προκειμένω, στη γνωμάτευση ανεξάρτητων μηχανικών. Οι οποίοι σαφώς προκρίνουν ως καταλληλότερο, το ισόγειο κτίριο του Α'.
Για την ιστορία , και τα δύο κτίρια, είναι κτισμένα πριν τον πόλεμο του 40, έχουν επιτελέσει σπουδαίο κοινωνικό και εκπαιδευτικό έργο και είναι εξίσου όμορφα εξωτερικά. Βρίσκονται σε κεντρικά σημεία και τα δύο, αλλά το Β' είναι απέναντι από τα πρακτορεία Σερβίων, γεγονός που καθιστά επικίνδυνη τη διέλευση του δρόμου απο παιδιά γιατί ειδικά το μεσημέρι, γεμίζει με λεωφορεία της γραμμής και σχολικά. Υπάρχει βέβαια σχολική τροχονόμος, αλλά τα παιδιά είναι συχνά απρόβλεπτα. Από την άλλη είσοδο, υπάρχει ένα super market που δέχεται φορτηγά για να ξεφορτώσουν προϊόντα, κι από πάνω , ένα μικρό πάρκιγκ (!) Ίσως για αυτό, βλέπω καθημερινά, γονείς και παππούδες να περιμένουν τα παιδιά στην πόρτα, και να μην μετακινούνται μόνα τους όπως εμείς παλαιότερα.
Επίσης, θα ήθελα να υπενθυμίσω πως μετά τον σεισμό του 1995, στο Α' Δημοτικό σχολείο, η τότε Δημοτική αρχή με δήμαρχο τον Δ.Κοκολιό, έδωσε εντολή να γίνει μελέτη, και έφερε μηχανικούς και αρχιτέκτονες για να ενισχύσουν τον σκελετό και τα στατικά του κτιρίου, με παράλληλη αλλαγή της σκεπής. Το κτίριο έγινε κυριολεκτικά καινούριο, συμπληρώθηκε αργότερα από ένα καινούριο νηπιαγωγείο, και ακολούθησε συν τω χρόνω, αναβάθμιση όλων των κτιριακών εγκαταστάσεων , από τους επόμενους δημάρχους.
Συγκρινόμενα λοιπόν τα δύο κτίρια , είναι προφανές πως το Α' είναι πιο ασφαλές, σε περίπτωση σεισμού, γιατί στο Β' έγινε μόνον εξωτερικός εξωραϊσμός.
Εκτός αυτού, το Α' είναι ισόγειο, με δυνατότητες εύκολης πρόσβασης και γρήγορης εκκένωσης σε περίπτωση κινδύνου , και -κάτι πολύ σημαντικό -, έχει ράμπα για άτομα ΑΜΕΑ . Υπάρχει νόμος πλέον που επιβάλλει ρητά την δυνατότητα πρόσβασης σε ΑΜΕΑ, σε όλα τα σχολεία. Πώς γίνεται εδώ να μην λαμβάνεται υπόψη, αφού
στο Β' σχολείο αντίθετα, οι τάξεις μοιράζονται σε 1ο και 2ο όροφο και υπάρχουν τόσο εξωτερικά όσο και εσωτερικά, σκάλες απότομες και επικίνδυνες χωρίς ράμπα για ΑΜΕΑ;;;
Το επιχείρημα ότι υπάρχει εξωτερικά, στην πίσω πλευρά ένα ανεβατόρι, μάλλον τρομάζει τους γονείς παρά τους καθησυχάζει, γιατί
είναι χωρίς τοιχώματα , χωρίς πιστοποίηση κατασκευής και όταν είχε κατασκευαστεί , έγινε για να ανεβάζουν πράγματα, και όχι μαθητές . Ακόμη και αν βελτιωθεί υπάρχει πάντα ο κίνδυνος να μείνει ένα παιδί στον αέρα, αν κοπεί το ηλεκτρικό ρεύμα....(Βλ.φωτογραφία 2.)
Ποιος θα φέρει την ευθύνη σε περίπτωση κινδύνου; Οι δάσκαλοι; Θα φταίνε αυτοί αν συμβεί ένα ατύχημα; Το ότι δεν συνέβη ως τώρα, δεν σημαίνει τίποτε. Μια φορά συμβαίνει το κακό.
Και κάτι τελευταίο. Τα κτίρια και πολύ περισσότερο τα σχολεία, έχουν τη δική τους ταυτότητα. Το καθένα από αυτά, κουβαλάει την ιστορία του. Το κτίριο του Α' δημοτικού, για παράδειγμα, έχει ιστορία που ξεκινάει από το 1912 με την απελευθέρωση . Όταν στον προαύλιο χώρο των τότε τουρκικών φυλακών , σκοτώθηκαν οι 117 εθνομάρτυρες από τους Τούρκους. Η ιστορία του είναι στενά συνυφασμένη με την ιστορία της μικρής μας πόλης. Είναι ένα ζωντανό κομμάτι ιστορικής μνήμης.
Για αυτόν λοιπόν τον λόγο, αν τελικά επιλεγεί το Β' Δημοτικό σχολείο για την συγχώνευση, δεν μπορεί να πάρει το όνομα του ιστορικού Α' Δημοτικού σχολείου ,- όπως άκουσα να κυκλοφορεί -, και να ονομαστεί "Εξαθέσιο Α' Δημοτικό σχολείο ".
Θα είναι κανονική παραχάραξη της ιστορίας του τόπου μας, και θα κάνει τις νέες γενιές των παιδιών ανιστόρητες. Ας κρατήσει το δικό του όνομα , "Β' Δημοτικό σχολείο", για να τιμήσει την ιστορία και την ταυτότητα του κτιρίου του.
Εύχομαι η αυριανή απόφαση, να λάβει υπόψη της την σημασία του ιστορικού παρελθόντος, τις κοινωνικές ανάγκες του παρόντος αλλά κυρίως, την ασφάλεια και την εύρυθμη λειτουργία της σχολικής μονάδας που θα μεγαλώσει τα παιδιά του μέλλοντος....
