Η Ελλάδα κατάφερε με το σπαθί της να γίνει μια χώρα για τα πανηγύρια... (του Δημήτρη Βαβλίαρα)

Για τα πανηγύρια... του Δημήτρη Βαβλίαρα    

Η Ελλάδα δυστυχώς κατάντησε μια χώρα που θεωρεί πολιτιστικό δρώμενο το πανηγύρι. Έτσι κατάφερε με το σπαθί της να γίνει μια χώρα για τα πανηγύρια. Μια χώρα που θεωρεί τον τουρισμό ως μέσο ανάπτυξης της και έχει διώξει στο εξωτερικό όλους της τους επιστήμονες. Και ποια προοπτική στα αλήθεια έχει μια χώρα που επενδύει στα γκαρσόνια; Γίναμε μια χώρα που από την περηφάνια μας για τους αρχαίους φιλοσόφους περάσαμε στην περηφάνια μας για το σουβλάκι, το συρτάκι, την Μύκονο και τον ήλιο για ομοιόμορφο μαύρισμα.

Θα ξαναγυρίσω στον πολιτισμό που με πονάει…

Η Ελλάδα άφησε πίσω της κάθε τι που θα μπορούσε να προάγει τον πολιτισμό με όσα καλά αυτός φέρνει στον άνθρωπο και έγινε μια χώρα της δήθεν διασκέδασης, του ξέρεις ποιος είμαι εγώ, της απόλυτης ελαφρότητας και της απώλειας του σεβασμού προς την ίδια μας τη φύση. Θεωρούμε τον πολιτισμό πολυτέλεια και κάτι που προφανώς δεν μας είναι απαραίτητο και γινόμαστε κάθε μέρα μια χώρα ιθαγενών που δεν ξέρεις που είναι ο πάτος. Μπορούμε προφανώς και χειρότερα και αύριο κάποιος συμπολίτης μας είναι έτοιμος να το αποδείξει…

ΥΓ Ο πολιτισμός δεν είναι κάτι που ο καθένας μας μπορεί να οριοθετήσει όπως θέλει και μετά να προσπαθεί να υπερασπιστεί τη θεωρία του. Όπως και πολιτισμός δεν μπορεί να υπάρξει αν δεν υπάρχουν άνθρωποι που παράγουν πολιτιστικό έργο. Το τελευταίο ας το λάβουν σοβαρά υπόψη όσοι κρατάνε τις διοικητικές τύχες του πολιτισμού στα χέρια τους. Και δυστυχώς η επαρχία στο σύνολο της, έχοντας σίγουρα και μερικές φωτεινές εξαιρέσεις, ματώνει πραγματικά σε αυτό το κομμάτι. Και ματώνει εξαιτίας και της νοοτροπίας του κόσμου που δωροδοκείται με ένα δωρεάν τυροπιτάκι σε κάθε είδους απίθανη εκδήλωση στερώντας κονδύλια που θα έπρεπε να πάνε σε ανθρώπους του πολιτισμού.