ΕΦΣΥΝ / Το παρασκήνιο της πώλησης της ιστορικής συνεταιριστικής εφημερίδας

Η ομόφωνη απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του Συνεταιρισμού της Εφημερίδας των Συντακτών, που έδωσε το πράσινο φως της πώλησης, του 51% των μετοχών

της στον εκδοτικό όμιλο ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ, συμφερόντων της οικογένειας Μελισσανίδη, σηματοδοτεί αλλαγή σελίδας για την ιστορική εφημερίδα.

Η επίσημη ανακοίνωση της εφημερίδας σημειώνει μεταξύ άλλων πως έχει συμφωνηθεί να μην αλλάξει η πολιτική ταυτότητα του μέσου και πως το τίμημα της μεταβίβασης των εν λόγω μετοχών καλύπτει χρέη της εφημερίδας προς τρίτους, χρέη προς εργαζόμενους (μη καταβληθείσα μισθοδοσία), διανομή μερίσματος στους ιδρυτές-συνεταιριστές και επενδυτικό κεφάλαιο για την ανάπτυξη της «Εφ.Συν.» και του efsyn.gr .Και βέβαια αύξηση μισθών. Ο μισθός, τον ίδιο που έπαιρναν όλοι οι συντάκτες του φύλλου ήταν 850 ευρώ τον μήνα.

Τα αίτια της αγοραπωλησίας είναι πολυπαραγοντικά και δηλωτικά της κατάστασης τόσο στον εκδοτικό χώρο κατά τη διακυβέρνηση Κυριάκου Μητσοτάκη, όσο και στον χώρο της Αριστεράς στην μετά – ΣΥΡΙΖΑ εποχή. Το tvxs μίλησε με εργαζόμενους που παρέμειναν στην εφημερίδα κι άλλους που έχουν πάρει τις αποστάσεις τους, για αυτόν, τον σημαντικό στην ιστορία του ελληνικού τύπου, κύκλο του συνεταιριστικού εγχειρήματος.

Πόλεμος από κυβέρνηση και συμφέροντα, απουσία συνδρομητικής κουλτούρας

Ένα μέρος των αναγνωστών της Εφ.Συν αντέδρασε με αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ανοίγοντας διάλογο στον οποίο συμμετείχαν εργαζόμενοι της Εφ.Συν περιγράφοντας μεταξύ άλλων τη δεινή κατάσταση στην οποία είχε βρεθεί οικονομικά η εφημερίδα με τους εργαζόμενους να πληρώνονται επί έναν χρόνο με έναντι. Ούτε καν δηλαδή με αυτόν τον πολύ χαμηλό μισθό.

Δημοσιογράφοι έσπευσαν να υπερασπιστούν τους συναδέλφους τους, υπογραμμίζοντας με τη σειρά τους πως δεν είναι δυνατό να επιβιώσει ένα ανεξάρτητο μέσο χωρίς την σταθερή συνδρομή των αναγνωστών του.

«Δεν είναι δυνατόν να μιλάμε για την εφημερίδα των αναγνωστών και οι συνδρομές να μην είναι ικανές να κάνουν βιώσιμη την εφημερίδα. Δεν υπάρχει η κουλτούρα της συνδρομής στην Ελλάδα και δυστυχώς ούτε στην Αριστερά» λέει στο tvxs εργαζόμενος στην εφημερίδα. Συνάδελφος του ωστόσο προσθέτει πως αυτό δεν ήταν το μοναδικό αίτιο που οδήγησε στον μονόδρομο της πώλησης.

«Από τη μία έχουμε τεράστια πτώση στις πωλήσεις των εφημερίδων, από την άλλη μας έχει καταστρέψει η κατάσταση με το πρακτορείο διανομής «Άργος». Δεν υπάρχουν σημεία πώλησης.Βγαίναμε εκτός Αθήνας και δεν βρίσκαμε πουθενά εφημερίδα. Στα Χανιά όπως εύστοχα ειπώθηκε, έπρεπε να πάρει κανείς ταξί για να βρει την εφημερίδα.

Είχαν μειωθεί λοιπόν πολύ τα έσοδα από πωλήσεις. Όμως είχαμε μείωση εσόδων και από διαφήμιση λόγω ”λίστας Πέτσα” και του γνωστού εμπάργκο των διαφημιστικών εταιρειών στα αντιπολιτευόμενα ΜΜΕ».

Άλλος συντάκτης της Εφ.Συν. συμπληρώνει πως «Εκτός όμως από τη λίστα Πέτσα, ήταν και ο χαρακτήρας της εφημερίδας που έθετε όρια στη διαφήμιση. Για παράδειγμα είχαμε διαφήμιση μιας επιχείρησης και έσκαγε θέμα με εργασιακά προβλήματα εντός της εταιρείας. Το γράφαμε και απέσυραν τη διαφήμιση. Ακόμα πιο χοντρή ήταν ιστορία με εταιρείες ενέργειας. Κάναμε ένα ρεπορτάζ και απέσυραν τις διαφημίσεις τους. Σε όλα τα ΜΜΕ λένε: δεν μας νοιάζει τι γράφετε πολιτικά, εμπορικό πόλεμο μην ανοίξετε. Ε, στην Εφ.Συν. δεν γινόταν να μη γράφουμε ανεπιθύμητα για τους διαφημιζόμενους ρεπορτάζ κάποιες φορές».

Στο ερώτημα του tvxs αν αυτή η πολιτική θα είναι εφικτό να συνεχιστεί από τη στιγμή που περνάει σε χέρια επιχειρηματία η εφημερίδα ο συντάκτης απαντά:

«Από τη στιγμή που θα είμαστε για τα επόμενα τουλάχιστον δύο χρόνια οι ίδιοι άνθρωποι, πόσο μπορεί να αλλάξει η φυσιογνωμία; Δεν γίνεται να γίνουμε άλλοι. Εδώ θα είμαστε και θα δούμε ποια είναι τα περιθώρια ελευθερίας».

Οι συζητήσεις με τους 4 επιχειρηματίες και η τελική συμφωνία

Οι εργαζόμενοι, διαπίστωσαν πως η πώληση ήταν μονόδρομος βλέποντας τη δραματική μείωση των εσόδων. «Φτιάχναμε με τα χέρια μας ένα στούντιο για να διακινούμε βίντεο και είχαμε φτάσει να μην έχουμε τα 150 ευρώ για την παραγωγή του βίντεο. Ήμασταν 13 χρόνια με τους ίδιους υπολογιστές και τελικά αρχίσαμε να μένουμε και απλήρωτοι».

Τους τελευταίους μήνες, μία επιτροπή των εργαζόμενων ξεκίνησε επαφές με τέσσερις επιχειρηματίες που διατηρούν ΜΜΕ, για να συμφωνήσουν τελικά με τον κ. Μελισσανίδη.

Η αρχική τους πρόταση ήταν η πώληση του 30% κάτι που δεν ενδιέφερε τον επιχειρηματία ο οποίος ήθελε τον πλήρη έλεγχο του μέσου. Η τελική συμφωνία ωστόσο ικανοποιεί το σύνολο των εργαζόμενων, σύμφωνα με τα λεγόμενα τους, καθώς εξασφαλίστηκε πως για τρία χρόνια η εφημερίδα θα συνεχίσει να πορεύεται με τους ανθρώπους της.

Η ναυαρχίδα και ο Τσίπρας

«Στα συν της συμφωνίας είναι ότι θα πάρουν την αποζημίωση κι εκείνοι που έχουν φύγει ή που θα συνταξιοδοτηθούν. Συμφωνήθηκε να δωθούν αυξήσεις 7.5 % τον έναν χρόνο και τον άλλο χρόνο άλλα 7.5%».

Οι εργαζόμενοι θεωρούν θετικό ότι δεν θα αλλάξει συντακτική δομή. «Θα παραμείνει ο διευθυντής Σ. Μανιάτης στη θέση του. Μπορεί ο νέος ιδιοκτήτης, αν θέλει, να βάλει σύμβουλο έκδοσης, αλλά για 2 χρόνια δεν αλλάζει η συντακτική επιτροπή. Στα οικονομικά πόστα προφανώς θα βάλει δικούς ανθρώπους και θα είναι δικός του ο διευθύνων σύμβουλος,στο ΔΣ της εταιρείας, εμείς θα είμαστε μειοψηφία».

Οι εργαζόμενοι λένε στο tvxs πως δεν έδωσαν απευθείας το 100% στον επιχειρηματία για να κρατήσουν λίγο ακόμα τον έλεγχο της ταυτότητας του μέσου, στη μεταβατική αυτή κατάσταση.

Ωστόσο έχουν με κάποιον τρόπο διαβεβαιώσεις, ότι στόχος του νέου εκδότη είναι να αποτελέσει η Εφ.Συν. ναυαρχίδα του ομίλου του αλλά και της κεντροαριστεράς, στο νέο πολιτικό τοπίο που διαμορφώνεται. Κάποιοι από αυτούς ισχυρίζονται πως ο νέος εκδότης εκτιμά ιδιαίτερα ως πολιτικό τον Αλ. Τσίπρα. Κάτι που όπως λένε διαφαίνεται και από τη στάση των ΜΜΕ που ήδη ελέγχει, απέναντι στον πρώην πρωθυπουργό.

Οι εντάσεις για το πολιτικό στίγμα και η «ευκαιρία που χάθηκε»

Υπάρχουν ωστόσο φωνές ανάμεσα στο δυναμικό της Εφ.Συν. που ισχυρίζονται πως υπήρχε μια ευκαιρία που χάθηκε.Λένε ότι έπρεπε να αλλάξει η εφημερίδα μοντέλο και να περάσει στην ψηφιακή εποχή με έμφαση στη διαδικτυακή της έκφραση, μακριά από ένα μοντέλο εφημερίδας των προηγούμενων δεκαετιών.

«Οι εντάσεις και οι διαφωνίες ανάμεσα μας ξεκίνησαν πριν περάσει η εφημερίδα σε παρακμή οικονομική. Υπήρχε μια ομάδα που δεν πίστεψε στο συνεταιριστικό εγχείρημα και μιλούσε για εύρεση επιχειρηματία από την αρχή. Μετά βέβαια με την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ εκτοξεύτηκε η εφημερίδα και κόπασαν αυτές οι αντιδράσεις. Έπειτα όταν τα πράγματα έφτασαν στο απροχώρητο γιατί δεν επιλέχθηκε ο δρόμος της ανανέωσης, η πώληση έγινε μονόδρομος. Προηγουμένως όμως ήταν έντονες οι πολιτικές διαφωνίες, με αποκορύφωμα την στάση της εφημερίδας απέναντι στον Κασσελάκη. Έτσι μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ κατέρρευσε και η εφημερίδα».

Δημοσιογράφοι της απέναντι άποψης θεωρούν πως το πολιτικό κομμάτι ήταν αντικείμενο διαφωνίας αλλά αυτό ήταν κάτι που ξεπερνούσαν οι εργαζόμενοι.

«Μπορεί τα κύματα του ΣΥΡΙΖΑ να έπαιρναν καμιά φορά την εφημερίδα, αλλά δεν ήταν αυτό το κυρίαρχο πρόβλημα ούτε θεωρώ ότι μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ κατέρρευσε και η εφημερίδα», λέει ένας άλλος συντάκτης. “Η παρακμή είχε αρχίσει πριν, για πολλούς λόγους. Δεν γίνεται να έχουν όλοι την ίδια άποψη για την πολιτική γραμμή, υπήρχαν θέματα που ενοχλούσαν έντονα κάποιους, αλλά αυτό ξεπερνιόταν. Αντιθέτως αυτό που δημιουργούσε όλο και πιο έντονη τριβή ήταν η νοοτροπία δημοσίου μέρους των εργαζόμενων που είχε αρχίσει να κουράζει εκείνους -ες που δούλευαν εντατικά.

Αυτό το πρόβλημα προέκυψε από την απόφαση μας να υπάρχει οριζόντια μισθοδοσία. Όμως καταλήξαμε να παίρνουν τα ίδια χρήματα εκείνοι που σκίζονται με τους άλλους που έστελναν δύο δελτία τύπου τη βδομάδα από το σπίτι τους. Δημιουργήθηκαν ανισότητες που έκαναν συναδέλφους να αποχωρήσουν. Ναι άλλοι έφυγαν και για πολιτικούς λόγους και γιατί δεν συμφωνούσαν με τον τρόπο διαχείρισης που επιλεγόταν κάθε φορά. Όμως τα αίτια ήταν πολλά και διαφορετικά και οπωσδήποτε καθρεφτίζουν και την κατάσταση στην Αριστερά σήμερα» καταλήγει συντάκτρια της εφημερίδας.

ΠΗΓΗ: https://tvxs.gr