Περί το "ανήκειν" του Αγνώστου Στρατιώτη (Γράφει ο Νίκος Μπογιόπουλος)
Ο Μητσοτάκης φέρνει νομοθετική ρύθμιση για να μεταφερθεί η ευθύνη λειτουργίας και προστασίας του Αγνωστου Στρατιώτη “εκεί όπου ανήκει”
, όπως έγραψε.
Δηλαδή, κατά τον Μητσοτάκη, στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας.
Δεν θα σταθούμε, εδώ, στο (διάχυτο) “άρωμα”… στρατοχωροφυλακής που μυρίζει η εξαγγελία Μητσοτάκη απέναντι στις λαικές συγκεντρώσεις, διαδηλώσεις, διαμαρτυρίες στη Βουλή, στο Σύνταγμα και μπροστά από το Μνημείο.
Στεκόμαστε στην διατύπωση “εκεί όπου ανήκει”, κατά τον Μητσοτάκη, ο Αγνωστος Στρατιώτης, και προτείνουμε:
Ας πει κάποιος στο κακομαθημένο εξόριστο 6μηνίτικο,
στον συνομιλητή του εξωγήινου του Υμηττού, ότι ο Αγνωστος Στρατιώτης,
γνωστός στην μάνα του και στα αδέρφια του,
στους φίλους του και στην γυναίκα του,
στα παιδιά του και στον πατέρα του, στο χωριό του και στη γειτονιά του,
στους συμμαχητές του και στους συντρόφους του,
δεν “ανήκει” στο υπουργείο Αμυνας και σε κανένα υπουργείο.
Ανήκει στον ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ.
Είναι σύμβολο της Θυσίας και των Αγώνων όχι των υπουργείων, ούτε των κυβερνήσεων, αλλά των παιδιών του λαού, σε όλες τις εποχές και σε όλους τους χρόνους.
Η αυθάδεια του Μητσοτάκη και της κυβέρνησής του μέσα και από τέτοιου τύπου διατυπώσεις περί το “ανήκειν” του Αγνωστου Στρατιώτη, είναι κι αυτή δηλωτική της απέχθειάς τους και προς τον λαό, και προς τους αγώνες του και προς τα δικαιώματά του.