Η ζούγκλα της εργασιακής "ευελιξίας": Πάνω από 2,2 εκατομμύρια οι απολύσεις το πρώτο ενιάμηνο του 2025!
Τα ιδιαίτερα αρνητικά χαρακτηριστικά στις ροές απασχόλησης του ιδιωτικού τομέα αποτυπώθηκαν και κατά τον μήνα Σεπτέμβρη, όπως τα καταγράφει το πληροφοριακό σύστημα «Εργάνη».
Συγκεκριμένα και σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, για πρώτη φορά μετά από μία 10ετία ο Σεπτέμβρης του 2024 καταγράφει αρνητικό ισοζύγιο ροών απασχόλησης.
Είναι χαρακτηριστικό πως τον Σεπτέμβρη του 2023 το ισοζύγιο ήταν θετικό κατά 31.314 θέσεις εργασίας, το 2024 το ισοζύγιο υποχώρησε μεν στις 3.596 θέσεις αλλά παρέμεινε θετικό και φέτος το ισοζύγιο προσλήψεων / απολύσεων μετατράπηκε σε αρνητικό αφού χάθηκαν 9.196 θέσεις εργασίας. Έτσι, τον μήνα αυτό έγιναν 360.494 προσλήψεις και 369.690 απολύσεις. Μάλιστα, όπως φαίνεται, ούτε καν το «τουριστικό θαύμα» δεν κατάφερε να συγκρατήσει την πτώση, αφού στα καταλύματα χάθηκαν 23.212 θέσεις εργασίας και άλλες 56.135 θέσεις εργασίας στην εστίαση.
Επιπλέον, τον ίδιο μήνα η πλειοψηφία των νέων προσλήψεων ήταν με καθεστώς υποαπασχόλησης. Συγκεκριμένα το 43,64% ήταν συμβάσεις μερικής απασχόλησης, το 8,41% συμβάσεις με εκ περιτροπής εργασία και μόνο το 47,95% των συμβάσεων ήταν με πλήρη απασχόληση, που όμως ένα μεγάλο μέρος και αυτών είναι συμβάσεις ορισμένου χρόνου και άρα έχουν ημερομηνία λήξης. Σημειώνεται ότι μέσα στον Σεπτέμβρη σχεδόν οι μισές απολύσεις (173.550) ήταν από λήξη συμβάσεων ορισμένου χρόνου. Πρόσθετα στα παραπάνω υπήρξαν και 8.963 συμβάσεις, που ενώ ήταν πλήρους απασχόλησης μετατράπηκαν σε συμβάσεις μερικής απασχόλησης ή σε εκ περιτροπής εργασίας.
Παράλληλα με την «ευελιξία» που έχει πλέον παγιωθεί στην αγορά εργασίας, συνεχίζει να μεγαλώνει και το κύμα των απολύσεων. Σύμφωνα με τα στοιχεία, το εννιάμηνο Γενάρης – Σεπτέμβρης έγιναν φέτος 2.271.833 απολύσεις, αριθμός που αντιστοιχεί στο σύνολο των εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα στη χώρα μας. Δηλαδή, μόλις τους πρώτους εννιά μήνες, ήταν σαν όλοι οι μισθωτοί να απολύθηκαν μία φορά, στοιχείο που μαρτυρά την ευκολία με την οποία οι επιχειρήσεις απαλλάσσονται από τους εργαζόμενους, με ένα σημαντικό μέρος αυτών να βρίσκονται διαρκώς μεταξύ ανεργίας και προσωρινής απασχόλησης.
Τα αρνητικά αυτά στοιχεία ίσως …εξηγούν γιατί αυτόν τον μήνα η υπουργός Εργασίας κατάπιε τη γλώσσα της, σε αντίθεση με τα ρεκόρ που διαφήμιζε τους προηγούμενους.
«Μαύρη» όμως παραμένει η κατάσταση και όσον αφορά τους μισθούς. Αν κάτι αποτυπώνεται, είναι ότι οι επιχειρησιακές συμβάσεις εξακολουθούν να υπογράφονται με το σταγονόμετρο και, μάλιστα, ακόμα και οι ελάχιστες που καταρτίζονται δεν προβλέπουν πραγματικές αυξήσεις στις αποδοχές. Έτσι, σύμφωνα με τα στοιχεία, τον περασμένο Σεπτέμβρη κατατέθηκαν 8 επιχειρησιακές συμβάσεις που αφορούσαν 5.989 εργαζόμενους, οι οποίες δεν προβλέπουν καμία αύξηση!
Αντίστοιχα κατατέθηκαν ακόμα δύο επιχειρησιακές συμβάσεις που αφορούσαν 503 εργαζόμενους, στις οποίες προβλέπεται αύξηση μισθών κατά 7,04%.
Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι η φθηνιάρικη προπαγάνδα του υπουργείου Εργασίας εμφανίζει μόνο τις παραπάνω δύο συμβάσεις των 503 εργαζομένων στον σχετικό πίνακα του πληροφοριακού συστήματος. Τις υπόλοιπες 8 συμβάσεις που αφορούν τουλάχιστον δεκαπλάσιο αριθμό μισθωτών, αλλά δεν υπάρχει ούτε ένα ευρώ αύξηση, τις εμφανίζει σε μια μικρή …υποσημείωση του σχετικού πίνακα, μπας και ξεγελάσει όποιον τον διαβάζει.
Ένα ακόμα κρατικό πρόγραμμα για τζάμπα εργασία
Στο μεταξύ, ενώ η ζοφερή κατάσταση της δουλειάς – λάστιχο αποτυπώνεται ξανά στα στοιχεία του «Εργάνη», ένα νέο πρόγραμμα επιδότησης θέσεων εργασίας αποδεικνύει ότι το κράτος είναι ο μεγαλύτερος …χορηγός της «ευελιξίας». Δεν είναι τυχαίο ότι τέτοια προγράμματα εντάσσονται σε ευρωενωσιακές πολιτικές υπό τον γενικό τίτλο «Ανθρώπινο Δυναμικό και Κοινωνική Συνοχή 2021-2027».
Μάλιστα παρουσιάζοντας το πρόγραμμα, η υπουργός Εργασίας του 13ωρου και της απογείωσης της «ευελιξίας» έκανε λόγο για «το μεγαλύτερο στην ιστορία» πρόγραμμα επιδότησης 50.000 νέων θέσεων εργασίας σε ιδιωτικές επιχειρήσεις.
Όμως στα ψιλά γράμματα, όπου συνήθως βρίσκεται η αλήθεια, αναφέρεται ότι το πρόγραμμα αφορά ανέργους ηλικίας 30 ετών και πάνω με έμφαση στους μακροχρόνια άνεργους (τουλάχιστον 24 μήνες ανεργίας), στις άνεργες γυναίκες, στους άνεργους 45-64 ετών και όσους βρίσκονται κάτω από τα όρια της φτώχειας ή κινδυνεύουν από τη φτώχεια. Αυτούς λοιπόν τους ανθρώπους, αυτών των ηλικιών, το υπουργείο τους καλεί χωρίς ντροπή να δουλεύουν έξι ώρες την ημέρα, μέχρι 22 μέρες τον μήνα, και να παίρνουν καθαρά 32 ευρώ τη μέρα, δηλαδή τους ζητά να ζούνε με μέχρι 704 ευρώ τον μήνα! Αυτή η …γενναιοδωρία θα ισχύει μάλιστα μόνο για έξι μήνες και θα πρέπει «να λένε και ευχαριστώ», αφού το πρόγραμμα δεν τους θεωρεί εργαζόμενους αλλά «ωφελούμενους», αφού έτσι θα αποκτήσουν εργασιακή εμπειρία!
Από την άλλη, οι εργοδότες έχουν κάθε λόγο να πανηγυρίζουν. Το κράτος τούς προσφέρει δωρεάν δεκάδες χιλιάδες εργατικά χέρια για έξι μήνες, που ταυτόχρονα θα λειτουργούν ως «δούρειος ίππος» για τη συμπίεση των μισθών, γενικότερα των δικαιωμάτων των εργαζομένων.
Αναδημοσίευση από τον «Ριζοσπάστη» της Τρίτης 4 Νοέμβρη.