Η Ελλάδα της «ευθύνης των άλλων»: Πολιτικό θέατρο, κοινωνικά αδιέξοδα και περιβαλλοντικές κρίσεις, γράφει η Τάνια Ώττα

Τάνια Ώττα / Η Ελλάδα της «ευθύνης των άλλων»: Πολιτικό θέατρο, κοινωνικά αδιέξοδα και περιβαλλοντικές κρίσεις.

Στην Ελλάδα, για ό,τι πάει στραβά, φταίνε πάντα οι άλλοι. Πάντα οι προηγούμενες κυβερνήσεις, η αντιπολίτευση, οι Βρυξέλλες, οι διεθνείς θεσμοί ή ακόμα και οι πολίτες που τολμούν να διαμαρτυρηθούν. Ποτέ εμείς. Η λογική αυτή έχει γίνει δεύτερη φύση της πολιτικής ζωής: η ευθύνη μεταφέρεται αλλού, ενώ τα προβλήματα συσσωρεύονται και οι πολίτες μένουν θεατές σε ένα θέατρο εξουσίας.

Η απολιγνιτοποίηση, που επιβάλλεται στο όνομα της προστασίας του κλίματος, μετατράπηκε σε κοινωνικό και οικονομικό εφιάλτη για τις περιοχές που εξαρτώνταν από τον λιγνίτη. Θέσεις εργασίας χάνονται, οικονομίες τοπικών κοινωνιών διαλύονται, ενώ η στήριξη από την πολιτεία είναι ανεπαρκής. Τα υπερταμεία, που θα έπρεπε να διασφαλίζουν το δημόσιο συμφέρον, λειτουργούν συχνά ως μηχανισμοί εκποίησης της δημόσιας περιουσίας, ενώ οι πολιτικοί συνεχίζουν να κρύβονται πίσω από επικοινωνιακά τρικ και φτηνά τσιτάτα.

Η οικονομική πολιτική παραμένει επιφανειακή και αποσπασματική. Η χώρα μπαλώνει κρίσεις με προσωρινά μέτρα, χωρίς στρατηγικό σχεδιασμό. Οι πολίτες υποφέρουν από την ακρίβεια, την ανεργία, την υποβάθμιση των δημόσιων υπηρεσιών και τις υποστελεχωμένες δομές υγείας, ενώ η πραγματική ευθύνη ποτέ δεν αναγνωρίζεται.

Η πολιτική ζωή της Ελλάδας κινδυνεύει να μετατραπεί σε ένα μόνιμο παιχνίδι κατηγοριών, όπου το σύνθημα «Δεν φταίμε εμείς, φταίνε οι άλλοι» γίνεται οδηγός δράσης. Το αποτέλεσμα είναι ένα κράτος ανίκανο να σχεδιάσει, να προστατεύσει και να αναπτύξει, και μια κοινωνία εγκλωβισμένη σε αδιέξοδα, όπου η αλλαγή θυσιάζεται στο βωμό της πολιτικής σκοπιμότητας.

Η Ελλάδα χρειάζεται να σταματήσει να ψάχνει συνεχώς ενόχους εκτός συνόρων ή πέρα από την επόμενη εκλογική διαδικασία. Χρειάζεται αυτοκριτική, σχέδιο και πολιτική με ευθύνη — αλλιώς η χώρα θα παραμένει αιχμάλωτη των δικών της αναποτελεσματικών πολιτικών και των επικοινωνιακών ψευδαισθήσεων.

Τάνια Ώττα

ΑΠΟ: https://cosmomag.gr/