Συνεχίζονται οι κυβερνητικές “αριστείες” στην Υγεία: Το 39% των Ελλήνων πληρώνει “ιδιωτικά” και το 12% αδυνατεί να κάνει εξετάσεις, σύμφωνα με έκθεση του ΟΟΣΑ
Ο ΟΟΣΑ, δεν είναι δα και κάνενας … κομμουνιστικός οργανισμός – το ακριβώς αντίθετο μάλιστα ισχύει – ωστόσο κατά τη λογική του Αδωνι Γεωργιάδη
, θα μπορούσε να καταταχθεί στη “συμμορία των μίζερων”, αφού σύμφωνα με έκθεση του για την κατάσταση των δομών Υγείας στην Ελλάδα και το ΕΣΥ, προκύπτει ότι το ελληνικό κράτος διαθέτει μόλις το 10% των συνολικών του δαπανών για την υγεία.
Ποσοστό ιδιαίτερα χαμηλό σε σύγκριση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Γερμανία ή η Ιρλανδία, στις οποίες η αντίστοιχη δαπάνη αγγίζει το 19%. Επιπλέον, από το ήδη χαμηλό κονδύλι που κατευθύνεται στην υγεία, σχεδόν το μισό, δηλαδή ποσοστό 43%, επενδύεται στις νοσοκομειακές υπηρεσίες. Αντίθετα, η φροντίδα εξωτερικών ασθενών περιορίζεται στο 20%, ενώ για τη μακροχρόνια φροντίδα δαπανάται μόλις το 2% των δαπανών.
Επιπλέον, το 39% των πολιτών πληρώνουν από τη τσέπη τους – φυσικά, όταν και εάν μπορούν – ποσοστό από τα υψηλότερα στον ΟΟΣΑ, όταν ο μέσος όρος δεν ξεπερνά το 25%. Υπάρχει, όμως και ένα 12,1% που δηλώνει ότι δεν υποβλήθηκε σε εξέταση ή ανέβαλε θεραπεία, όταν ο μέσος όρος του ΟΟΣΑ φθάνει μόλις το 3,4%. Αναφορικά με τις ιδιωτικές δαπάνες, σύμφωνα με την έκθεση, το 38% των ιδιωτικών πληρωμών κατευθύνεται σε φάρμακα και ιατρικά είδη, το 17% σε υπηρεσίες εξωτερικών ασθενών –όπως διαγνωστικές εξετάσεις–, ενώ το 11% αφορά οδοντιατρική περίθαλψη, η οποία δεν καλύπτεται από το δημόσιο σύστημα.
Εξάλλου, παρά τις “διαφημίσεις” και τις διάφορες “καμπάνιες” η Ελλάδα βρίσκεται στην τελευταία θέση στις μαστογραφίες, καθώς μόνο το 14,5% των Ελληνίδων έχουν κάνει αυτήν την προληπτική εξέταση, έναντι 55,5% μέσου όρου στον ΟΟΣΑ.
Να υπενθυμίσουμε ότι σύμφωνα με τη Eurostat o μέσος ετήσιος μισθός στην Ελλάδα για το 2024 φτάνει τα 18.000 ευρώ, παραμένοντας σε μια από τις χαμηλότερες θέσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση, σχεδόν μισό από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο και μία θέσει μόλις πριν από τη Βουλγαρία. Γεγονός, που επιβεβαιώνει ότι ο ελληνικός λαός όχι μόνο δεν απολαλαμβάνει το δικαίωμα της δημόσιας και δωρεάν περίθαλψης με όρους αξιοπρέπειας, αλλά αδυνατεί και να ανταπεξέλθει σε στοιχειώδεις ιατρικές επισκέψεις και εξετάσεις.