«Δεν έχω να αγοράσω τα φάρμακά μου»
Της Ντάνι Βέργου
Ενας στους δύο Ελληνες πληρώνει με δυσκολία τη συμμετοχή του στα φάρμακα (45%). Ένας στους πέντε (18%) αδυνατεί να αγοράσει τα φάρμακά του.
Τα συμπεράσματα αυτά προκύπτουν από την έρευνα που έδωσε στη δημοσιότητα
ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών και είναι αποκαλυπτικά για την κατάσταση της δημόσιας υγείας. Σύμφωνα με τα ευρήματα της έρευνας, σημαντικό ποσοστό των ασθενών δηλώνει ότι εξαναγκάστηκε να διακόψει τη θεραπεία του ή να παραλείψει δόση εφόσον δεν είχε χρήματα για τη συμμετοχή.
Οι πολιτικές της κυβέρνησης έχουν καταστήσει απαγορευτική την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, μια και με τη συμμετοχή στην αγορά φαρμάκων καλούνται οι ασθενείς να πληρώνουν μεγάλες διαφορές από την άδεια τσέπη τους. «Κάποια φάρμακα δεν τα παίρνω πλέον γιατί δεν έχω χρήματα», δηλώνει ένας στους 6 συμπολίτες μας. «Παρέλειψα κάποια θεραπεία που έκανα γιατί δεν μπορούσα να αγοράσω τα φάρμακα», μαρτυρά ένας στους 10. «Ακόμα και να μου τα έχει γράψει ο γιατρός, παίρνω μόνο όσα φάρμακα πιστεύω ότι μου είναι απολύτως απαραίτητα», λέει ένας στους 10. «Διέκοψα τη θεραπεία που έκανα γιατί δεν μπορούσα να αγοράσω φάρμακα», λέει επίσης ένας στους 10.
Βαθιά το χέρι στην τσέπη
Τη δημοσκοπική έρευνα διενήργησε η εταιρεία Prognosis για λογαριασμό του ΙΣΑ, σε γιατρούς-μέλη του Συλλόγου, ασφαλισμένους του ΕΟΠΥΥ και σε συλλόγους ασθενών. «Είναι μέρος της μεγάλης και συστηματικής προσπάθειας να καταγράψουμε με επιστημονικό και αντικειμενικό τρόπο τις απόψεις των ανθρώπων που εμπλέκονται άμεσα με την υγεία», τόνισε ο πρόεδρος του ΙΣΑ, Γιώργος Πατούλης.
Η δημοσκόπηση επιβεβαιώνει το πρόβλημα στο οποίο η «Εφ.Συν.» έχει σταθεί πολλές φορές. Οι αριθμοί άλλωστε μιλούν από μόνοι τους: Η μεσοσταθμική συμμετοχή του ασφαλισμένου από 9% το 2009 εκτινάχθηκε στο 27% το 2013 και υπολογίζεται να φτάσει το 32% το 2014! Οι ασφαλισμένοι την περίοδο 2009-2013 πλήρωσαν από την τσέπη τους 3,82 δισ. ευρώ. Στο τέλος του 2014, το συνολικό χαράτσι θα φτάσει τα 4,90 δισ. ευρώ!
Η εξαθλίωση σε αριθμούς
Η σημερινή δημόσια κατά κεφαλήν φαρμακευτική δαπάνη στη χώρα μας είναι 178 ευρώ, όταν ο μέσος όρος ετήσιας δαπάνης για τον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) είναι 320 ευρώ και για την Ευρωπαϊκή Ενωση 324 ευρώ. Με τον τρόπο αυτό έχουν οδηγηθεί οι πολίτες στην εξαθλίωση.
Τρεις στους πέντε (60%) ασθενείς, σύμφωνα με την έρευνα, πιστεύουν ότι οι υπηρεσίες υγείας έχουν γίνει χειρότερες τον τελευταίο χρόνο. Το ίδιο ποσοστό (60%) πιστεύει ότι αν αρρωστήσει δεν θα μπορέσει να εξυπηρετηθεί από το σύστημα υγείας. Οι μισοί (53%) εκτιμούν ότι οι αλλαγές στην πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας θα οδηγήσουν σε χειρότερες υπηρεσίες υγείας. Ενα πρόβλημα που ανέφεραν αυθόρμητα οι ασθενείς ήταν το κόστος ανά επίσκεψη στον γιατρό για να τους γράψει συνταγή, το οποίο κυμαίνεται μεταξύ 10 και 20 ευρώ. Ακόμα, ανέφεραν τη μεγάλη αναμονή για ραντεβού, το κόστος ανά συνταγή, την κακή κατάσταση των νοσοκομείων κ.ά.
Τα μεγαλύτερα προβλήματα που θεωρούν οι σύλλογοι ασθενών ότι αντιμετωπίζουν τα μέλη τους είναι ότι δεν έχουν να πληρώσουν τη συμμετοχή τους σε φάρμακα και φυσικοθεραπείες, δεν έχουν ασφάλεια και δεν έχουν πρόσβαση στις νέες θεραπείες. Επιπλέον, πολλοί ασθενείς δεν παίρνουν τα φάρμακά τους γιατί στοιχίζουν, παίρνουν γενόσημα με προτροπή των φαρμακοποιών, με αποτέλεσμα οι γιατροί να έχουν λανθασμένη εικόνα για τη θεραπεία, το ποσοστό συμμετοχής είναι υψηλό, ενώ έχει καταργηθεί η δωρεάν χορήγηση. Οι γιατροί φοβούνται να γράψουν το κατάλληλο φάρμακο και γράφουν δραστική ουσία.
Τα ποσοστά αναπηρίας
Οι σύλλογοι ασθενών επισημαίνουν ακόμα το πρόβλημα της μείωσης των ποσοστών αναπηρίας με την αυστηροποίηση των κριτηρίων, τη δυσκολία πρόσβασης στα νοσοκομεία λόγω υπερβολικού φόρτου, τη μερική λειτουργία εξειδικευμένων μονάδων των νοσοκομείων.
Εννέα στους δέκα συλλόγους ασθενών χαρακτηρίζουν χειρότερο το επίπεδο των παρεχόμενων υπηρεσιών υγείας στη χώρα μας σε σύγκριση με άλλες χώρες, ενώ ένα μεγάλο ποσοστό θεωρεί ότι η πολιτική ηγεσία δεν τους λαμβάνει υπόψη στη χάραξη της πολιτικής. Το ίδιο πιστεύουν, όμως, και έξι στους δέκα γιατρούς (62%), ενώ δύο στους δέκα έχουν σκεφτεί να αναζητήσουν εργασία στο εξωτερικό.
