Μαθηματικά κατεύθυνσης (του Παναγιώτη Χατζημωυσιάδη)

Από κάποιες Κατερίνες λείπουν πολύ οι φαλακρές τους οι μαμάδες, μπαμπάδες δεν υπήρξανε ποτέ αφού δεν μπήκανε στον κόπο να τις αναγνωρίσουν σαν παιδιά τους, και τους μένουν

μόνο κάτι ανήμπορες γιαγιάδες, ημίτυφλες και παραπληγικές, σαν μακρινή υπενθύμιση της εστίας που δεν αξιωθήκαν μέχρι τώρα να χαρούνε.

Είναι δε οι ίδιες ακριβώς Κατερίνες που προετοιμαζόμενες για τις πανελλαδικές εξετάσεις εξασκούνται ολημερίς στα μαθηματικά κατεύθυνσης με ασκήσεις του τύπου: πόσες φθινοπωρινές άνοιξες χωρούν στους μόνιμους χειμώνες των δεκαοχτώ καλοκαιριών μιας κοριτσίστικης ζωής; Γνωστός σκράπας ακόμη και στα κατώτερα μαθηματικά εγώ θα διακινδυνεύσω παρ’ όλα αυτά χάριν του παιδαγωγικού μου ρόλου μια απάντηση:

Λοιπόν, η λύση νομίζω ότι είναι στα θλιμμένα μάτια, στις σφιγμένες γροθιές αλλά πάνω απ’ όλα στα αινιγματικά χαμόγελα αυτών των Κατερίνων – κυρίως δε σε αυτά τα χαμόγελα.

ΠΗΓΗ: www.artinews.gr