Επιτέλους, ένας περιφερειακός δρόμος, ρε παιδιά. [ Του Γιάννη Γουσιόπουλου ]
Μου αρέσει το σχέδιο πεζοδρομήσεων και αναπλάσεων που επεξεργάστηκε η απερχόμενη δημοτική αρχή όπως μου άρεσαν οι πεζοδρομήσεις και οι αναπλάσεις που έγιναν στα προηγούμενα χρόνια. Είμαι από εκείνους που πιστεύουν πως η βελτίωση των διαφόρων λειτουργιών στην πόλη καθώς και η βελτίωση της αισθητικής των δημόσιων χώρων θα κάνουν πιο ευχάριστη τη διαβίωση των κατοίκων και πιο ελκυστική την πόλη σε πιθανούς νέους κατοίκους.
Πιστεύω επίσης πως τα θέματα λειτουργικότητας και αισθητικής της πόλης, έτσι κι΄ αλλιώς θα παίξουν ρόλο από εδώ και μπρος, θα αποτελέσουν κύριο αντικείμενο της κάθε μιας από τις επόμενες δημοτικές αρχές μετά τη σταθεροποίηση του πληθυσμού, τον τερματισμό των πολεοδομικών επεκτάσεων και την κάλυψη των βασικών αναγκών σε υποδομές.
Με δεδομένο πάντα πως τα θέματα της οικονομίας της πόλης και της γύρω περιοχής είναι πάνω από την δημοτική αρχή, από την οποιαδήποτε δημοτική αρχή.
Πίσω στο θέμα μας λοιπόν, στις πεζοδρομήσεις και τις αναπλάσεις. Για να γίνουν οι πεζοδρομήσεις και οι αναπλάσεις τόσο στο κέντρο της πόλης όσο και στις γειτονιές, σκέφτομαι με το μικρό μου το μυαλό πως θα πρέπει προηγουμένως να γίνει ένας μεγάλος δρόμος γύρω από την πόλη που θα πάρει την κίνηση των αυτοκινήτων των δρόμων που θα πεζοδρομηθούν και θα αναπλασθούν. Όσο και αν πρέπει να χρησιμοποιούμε το αυτοκίνητο λιγότερο, όσο και αν πρέπει να περπατάμε περισσότερο, όσο και αν πρέπει να χρησιμοποιούμε το ποδήλατο και τα μέσα μαζικής μεταφοράς υπάρχουν περιπτώσεις που πρέπει να χρησιμοποιήσουμε το αυτοκίνητο. Να το κάνουμε, είτε για να βγούμε έξω από την πόλη από εκεί που καθόμαστε, είτε γιατί θέλουμε να ψωνίσουμε από τα σούπερ – μάρκετ που βρίσκονται στις παρυφές της πόλης, είτε γιατί δεν μπορούμε να περπατήσουμε ή να κάνουμε ποδήλατο, είτε γιατί επειγόμαστε να πάμε στη δουλειά μας, είτε γιατί ρε αδελφέ, μας αρέσει να οδηγούμε. Τί να κάνουμε, υπάρχει και αυτή η ανάγκη, δυστυχώς, δυστυχώς πέντε φορές. Δυστυχώς το επίπεδο του πολιτισμού μας δημιούργησε και ανάγκες σαν και αυτήν.
Θα πρέπει λοιπόν να υπάρχει ένας μεγάλος και καλός δρόμος γύρω από την Κοζάνη που θα μπαίνεις σ΄ αυτόν από τα Ηπειρώτικα που μένεις π.χ., θα κάνεις το γύρο της πόλης, θα βρίσκεις τη διασταύρωση του δρόμου προς το Βατερό και θα πηγαίνεις στο Βόιο όπου βρίσκεται το χωριό σου. Που θα μπαίνεις σ΄ αυτόν από τα Πλατάνια που μένεις – δεύτερο παράδειγμα – θα κάνεις το γύρο της πόλης, θα βρίσκεις τη διασταύρωση του δρόμου προς τα Κοίλα και θα πηγαίνεις Πτολεμαΐδα, όπου θέλεις να πιεις καφέ. Το ίδιο θα κάνεις για να πας στην Εγνατία και από εκεί όπου αγαπάς.
Ο δρόμος θα πρέπει να είναι μεγάλος και σύγχρονος για να είναι ασφαλής και ελκυστικός να τον χρησιμοποιήσεις. Σήμερα, υπάρχουν κάποιοι δρόμοι στις γειτονιές που μπορούν υποτυπωδώς να παίξουν αυτόν το ρόλο και τον παίζουν κατά ένα μέρος, αλλά όμως είναι, ου μπλέξεις. Προτιμάς την Παύλου Μελά και να η ουρά των αυτοκινήτων μέχρι το Νοσοκομείο, ενίοτε.
Συγκοινωνιολόγος δεν είμαι, ούτε καν μηχανικός. Έναν τέτοιο μεγάλο και καλό δρόμο παρατήρησα πως υπάρχει γύρω από τη Θεσσαλονίκη, την Αθήνα – νομίζω πως τη λένε Αττική Οδό. Για να μη μου πει κανείς ότι αυτές είναι μεγάλες πόλεις, τελευταία παρατήρησα πως μεγάλο και καλό δρόμο γύρω από την πόλη απέκτησαν και όλες οι πόλεις της Θεσσαλίας, η Λάρισα, τα Τρίκαλα, ο Βόλος, ακόμη και η, κατά πολύ μικρότερη από την Κοζάνη, Καρδίτσα. Και μετά σου λέει, Κοζάνη η πρωτεύουσα της Δ. Μακεδονίας, το γεωγραφικό και συγκοινωνιακό κέντρο της περιοχής, η μεγάλη βιομηχανική πόλη της Βόρειας Ελλάδας!
Έχω μια απορία αλλά και έναν καημό, γιατί σ΄ αυτή την πόλη δεν εκτιμήθηκε η αναγκαιότητα ενός δρόμου, περιφερειακού, δακτυλίου ή όπως αλλιώς ονομάζεται. Ένας δρόμος γύρω από την πόλη που θα μας κάνει τη ζωή πιο εύκολη. Σκέφτηκα και κάτι που θέλω να το πω. Μήπως η απερχόμενη δημοτική αρχή έχασε την δεύτερη δημοτική θητεία από το γεγονός ότι το σχέδιό της για τις πεζοδρομήσεις και τις αναπλάσεις δεν προέβλεψε την κατασκευή προηγουμένως περιφερειακού δρόμου;
Του Γιάννη Γουσιόπουλου 5/8/2019.
www.kozani.tv
