Από τα νερά της πλατείας με ρότα προς το αύριο (του Γιάννη Γουσιόπουλου)

Η μετατροπή της κεντρικής πλατείας σε τεχνητή λίμνη από μια καλοκαιρινή νεροποντή δεν είναι το κύριο πρόβλημα στο μεγάλο ζήτημα της αντιπλημμυρικής προστασίας.

Το πρόβλημα απλά αναδείχθηκε ως μεγάλο επειδή έγινε κύριο θέμα των κεντρικών μέσων μαζικής ενημέρωσης.

Η πλατεία με την πρωτότυπη μορφή της για δεύτερη φορά σε μικρό χρονικό διάστημα έδωσε στην πόλη δημοσιότητα, αλλά για αρνητικούς λόγους.

Στην πρώτη, ο αγαπημένος των Μ.Μ.Ε. άκρως επικοινωνιακός υπουργός της Ανάπτυξης απέδωσε στη συγκεκριμένη μορφή της πλατείας την αιτία των αυξημένων κρουσμάτων κόβιτ 19 που είχε η πόλη εκείνη την περίοδο.

Το κύριο πρόβλημα είναι η πλημμύρα πολλών δρόμων της πόλης και κυρίως, του πλέον κεντρικού, η οδός Παύλου Μελά, που προκάλεσε και το πρόβλημα στην πλατεία.

Η κάλυψη από νερά του συγκεκριμένου δρόμου, στο οδόστρωμα και στα πεζοδρόμια, γίνεται συχνά εδώ και πολλά χρόνια κατά την θερινή περίοδο, ακόμα και με νεροποντές μικρότερης έντασης.

Γι’ αυτό αναμφίβολα, η πόλη χρειάζεται σοβαρά έργα αντιπλημμυρικής θωράκισης, ιδιαίτερα τώρα που περνάμε στη δύσκολη περίοδο της κλιματικής αλλαγής.

Καλώς η πόλη εντάχθηκε στο πρόγραμμα της κλιματικής ουδετερότητας μαζί με άλλες που φιλοδοξούν να λύσουν, ή τουλάχιστον να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα.

Η πρόληψη κατά γενικό κανόνα είναι ό,τι καλύτερο σε αυτό το πρόβλημα και σε πολλά άλλα.

Όμως μέχρι να κάνουν το ίδιο όλες οι πόλεις της χώρας και όλων των χωρών του κόσμου, η πόλη έχει ανάγκη άμεσης λήψης μέτρων.

Χρειάζεται και μια γάτα στο σπίτι όπως ο παπάς συνέστησε στους συγχωριανούς του μετά την λιτανεία που έκαναν στο χωριό για τα γλυτώσουν από τα πολλά ποντίκια. Δεν άφησαν τη λύση του προβλήματος στον Θεό, να μην αφήσουμε τη λύση του προβλήματος στην κλιματική ουδετερότητα.

Το τοπικό εγχείρημα για την κλιματική ουδετερότητα μπορεί να προκαλέσει τον εφησυχασμό στη λήψη αντιπλημμυρικών μέτρων.

Παρεμπιπτόντως το τοπικό εγχείρημα για την κλιματική ουδετερότητα μπορεί να προκαλέσει και τον αποπροσανατολισμό από τους πραγματικούς σκοπούς του εθνικού «εγχειρήματος» που είναι η ανώδυνη απολιγνιτοποίηση της χώρας για άλλους λόγους μη περιβαλλοντικούς, με τη ζημιογόνα για την περιοχή βίαιη αποβιομηχάνιση, ως παράπλευρη απώλεια και να μην διεκδικηθεί το οικονομικό ισοδύναμο.

Οι ειδικοί γνωρίζουν πολύ καλά τί πρέπει να γίνει στην αντιπλημμυρική προστασία, μέχρι τώρα έγιναν πολλές εφαρμογές αντιπλημμυρικών μοντέλων στη χώρα και σε όλον τον κόσμο.

Με τη μικρότερη δυνατή πληροφόρηση και κατά τον κοινό νου αυτές είναι η κατασκευή περιφερειακών τάφρων, η αντικατάσταση των αγωγών ομβρίων υδάτων στο εσωτερικό των πόλεων με άλλους μεγαλύτερης διατομής, η διάνοιξη και ο καθαρισμός των ρεμάτων, οι εκτεταμένες δενδροφυτεύσεις και πολλές άλλες.

Τελευταία σε άλλες χώρες όχι στη δική μας επιλέγεται και η αποκατάσταση ως ένα βαθμό, ρεμάτων στην αρχική τους μορφή, ακόμα και εκεί που πάνω από το ρέμα έγινε δρόμος, στο εσωτερικό των πόλεων.

Η αποκατάσταση των ρεμάτων σε αυτή την περίπτωση συνοδευόμενη από έργα ανάπλασης δίνει νέους ελεύθερους δημόσιους χώρους για αναψυχή, χρήσιμους ιδιαίτερα στις πυκνοδομημένες – πυκνοκατοικημένες πόλεις.

Σε πόλη της Ν. Κορέας ξηλώθηκε ολόκληρος αυτοκινητόδρομος που κατασκευάστηκε πάνω σε ποτάμι και αναδείχθηκε το ποτάμι αποτελώντας η πόλη παγκόσμιο σημείο αναφοράς.

Στην Κοζάνη δρόμος που κατασκευάστηκε πάνω σε ρέμα και τον αφορά η συγκεκριμένη επιλογή δεν είναι άλλος από την οδό Παύλου Μελά. Τον δρόμο που η προηγούμενη δημοτική αρχή ούτως ή άλλως προγραμμάτισε να μετατρέψει σε πεζόδρομο αλλά δεν πρόλαβε.

Μια πεζοδρόμηση κατ΄ αρχήν, του πλέον κεντρικού δρόμου μιας πόλης συνδυασμένη με την αποκατάσταση του ρέματος αποτελεί πρόκληση για γερούς παίκτες.

Η συγκεκριμένη αποτελεί επιλογή άκρως περιβαλλοντική, περιέχει βαθείς συμβολισμούς, η πανελλήνια πρώτη εφαρμογή στην πόλη θα την καταστήσει μοναδική έμπρακτα φιλική προς το φυσικό περιβάλλον.

Την κλιματική ουδετερότητα που επιδιώκεται σήμερα από την πόλη μετά φανών και λαμπάδων για όσους δεν γνωρίζουν, επιδιώκεται και από πολλές άλλες πόλεις στη χώρα και από εκατοντάδες, αν όχι χιλιάδες, σε όλο τον κόσμο.

Στο κέντρο της πόλης δίπλα από την περίτεχνη πλατεία και μέσα σε ένα ήδη κατασκευασμένο δίκτυο πεζοδρόμων και δρόμων ήπιας κυκλοφορίας των οχημάτων, μια μεταμορφωμένη «Παύλου Μελά» με κοίτη χειμάρρου στη μέση, με πεζόδρομους – ποδηλατόδρομους στις άκρες και με πολλά καλλωπιστικά στοιχεία, εκτός που θα έλυνε το βασικό πρόβλημα στο τμήμα διέλευσης της, θα άλλαζε εκ βάθρων λειτουργικά, αισθητικά και οικονομικά το κέντρο της.

Φυσικά βασική προϋπόθεση, αναγκαία και για άλλους λόγους και αναπόφευκτη στο μέλλον, είναι η κατασκευή του περιμετρικού οδικού δακτυλίου.