Δημήτρης Βαβλιάρας: "Η χώρα έχει καταρρεύσει, μαζί της και όλα τα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει μια ανθρώπινη κοινωνία"...
Η Ελλάδα έχει πεθάνει προ πολλού… Μια χώρα που ο θάνατος σοκάρει για μερικά δευτερόλεπτα , μέχρι τον επόμενο θάνατο που έρχεται με μαθηματική ακρίβεια.
Μια χώρα που έχει συνηθίσει τη βία, την δολοφονία, την ανέχεια, τον ρατσισμό. Μια χώρα αδιάφορη γενικά προς τον άνθρωπο, ιδίως όταν αυτός ο άνθρωπος δεν ακολουθεί κάποιους ‘’κανόνες’’. Μια χώρα όπου κανείς δεν είναι πλέον ασφαλής, αλλά όλοι νομίζουν ότι όλα όσα συμβαίνουν αφορούν κάποιον άλλο. Μέχρι να έρθει η στιγμή να πεθάνεις κι εσύ σε μια καρότσα ενός αγροτικού γιατί δεν υπάρχει ασθενοφόρο, να καείς γιατί δεν υπάρχουν μέτρα για την πυρασφάλεια, να πνιγείς από κάποιον χείμαρρο, να κάνεις το λάθος να μπεις σε τρένο, να σε σπρώξουν στη θάλασσα επειδή είσαι για αυτούς ‘’διαφορετικός’’ ή έξω από τους ‘’κανόνες’’ τους. Μέχρι να έρθει η στιγμή να σε σκοτώσουν επειδή είσαι άλλη ομάδα, επειδή είσαι μετανάστης, επειδή είσαι φτωχός, επειδή είσαι ομοφυλόφιλος, επειδή απλά για μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή, για κάποιον, είσαι κάτι έξω από τους ‘’κανόνες’’ που ακολουθεί.
Έχουμε γίνει μια χώρα αδιάφορων Κυρ Παντελήδων που νομίζουν πως το σύστημα τους προσφέρει ασφάλεια θυσιάζοντας για το ‘’καλό’’ τους οτιδήποτε θεωρεί εμπόδιο. Και δεν μπορεί αυτό ο λοβοτομημένος Νεοέλληνας του καναπέ να καταλάβει ότι θα έρθει και η σειρά του.
Μια χώρα ηλιθίων που ψηφίζει κάτι Σπαρτιάτες με περικεφαλαία Κορινθίων. Μια χώρα που θεωρεί τον αδύναμο ως εμπόδιο για την ανέλιξη του στην πυραμίδα του Αμερικανικού ονείρου. Μια χώρα όπου η ατομικότητα είναι πάνω απ΄όλα. Και τελικά πεθαίνουμε όλοι ατομικά με δική μας ευθύνη και ο διπλανός κοιτάει με απάθεια αφού ένα ακόμη εμπόδιο έφυγε από τον δρόμο του. Το όνειρο του Νεοέλληνα δεν είναι μια ανθρώπινη κοινωνία, είναι μια κοινωνία όπου με οποιονδήποτε τρόπο κάποιος θα γίνει πλούσιος και θα τον υπηρετεί με κάθε τρόπο το σύστημα. Γίναμε μια χώρα ηλιθίων, που σε κάθε εθνική επέτειο φορώντας τη φουστανέλα κάνουμε την επανάσταση μας κυνηγώντας μετανάστες, φουκαράδες, ανθρώπους που δεν ανταποκρίνονται στους ‘’κανόνες’’ που μας επέβελαν.
Και ξεχνάμε οι ηλίθιοι, ότι κάποια στιγμή, κάποιος που σκέφτεται σας κι εμάς θα μας θεωρήσει επικίνδυνους για τα ‘’θέλω’’ του και θα γίνουμε εμείς τα θύματα της βλακείας μας…
Η εταιρία πριν χρόνια είχε καθυστερήσει το δρομολόγιο της μια ολόκληρη ώρα για να έρθει η Ελένη Μενεγάκη. Η ίδια εταιρία δολοφόνησε έναν άνθρωπο γιατί πήγε να ανέβει καθυστερημένα στο πλοίο. Το κακό είναι ότι όλοι ήμαστε σαν τον Αντώνη που δολοφόνησαν αλλά μέσα μας ελπίζουμε κάποια στιγμή να γίνουμε σαν την Μενεγάκη και να μας περιμένουν τα πλοία. Και πεθαίνουμε έτσι απλά με κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο…
Δεν έχει κάτι άλλο νομίζω να δούμε, η χώρα έχει καταρρεύσει, μαζί της και όλα τα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει μια ανθρώπινη κοινωνία.
Απέραντη θλίψη…
