ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΗΡΙΑ ΜΝΗΜΕΙΟΥ ΤΟΥ ΔΣΕ ΣΕ ΚΑΛΛΙΘΕΑ ΠΡΕΣΠΩΝ - Ν. Χριστάνης: Εμπνεόμαστε από τις ηρωικές σελίδες που έγραψαν οι σύντροφοι μας στις μάχες του Γράμμου και του Βίτσι

Μιλώντας στην εκδήλωση της ΚΕ του ΚΚΕ στα αποκαλυπτήρια του μνημείου του ΔΣΕ στην Καλλιθέα Πρεσπών, ο Νίκος Χριστάνης, μέλος της ΚΕ και Γραμματέας της Επιτροπής Περιοχής Δυτικής Μακεδονίας, ανάφερε τα εξής:

«Σήμερα, με αυτή μας την εκδήλωση, εκπληρώνουμε ως ΚΟ, ως ΚΕ και ως ΟΠ Δυτικής Μακεδονίας, ένα σημαντικό χρέος,

απέναντι στους νεκρούς της περιόδου 1940-1949 από όλα τα γύρω χωριά των Πρεσπών και της βορειοδυτικής Φλώρινας.

video:

Θυμίζουμε ότι σε αυτή την περιοχή δεν ερχόμαστε για πρώτη φορά, τα τελευταία χρόνια.

Εδώ έγιναν τα αντιιμπεριαλιστικά διήμερα της ΚΝΕ το 2008 και το 2016, εδώ έγιναν τα εγκαίνια του μουσείου που είναι μπροστά σας, το 2019. Ένα μουσείο που σύμφωνα με την καταγραφή που έχουμε, το έχουν επισκεφτεί χιλιάδες άνθρωποι τα 5 χρόνια λειτουργίας του.

Πριν από αυτό προηγήθηκε (και συνεχίζεται και σήμερα) μια πολύχρονη, ακούραστη δουλειά δεκάδων συντρόφων, στελεχών του Κόμματος, που με την σημαντική βοήθεια κατοίκων, φίλων και οπαδών έχουν αναδείξει 8 μνημεία – μουσεία στην ευρύτερη περιοχή Καστοριάς και Φλώρινας.

Όλα αυτά δίνουν την δυνατότητα στον επισκέπτη της περιοχής, εκτός από τον θαυμασμό των σπάνιων τοπίων, των λιμνών, των πλαγιών και των βουνοκορφών, των γραφικών χωριών, να γνωρίσουν και την ηρωική δράση και μάχη που έδωσαν την δεκαετία του ‘40 οι αλύγιστοι της ταξικής πάλης σε τούτο εδώ τον τόπο.

Αποτελούν μια σημαντική ευκαιρία, ειδικά για τη νέα γενιά, να έρθει σε επαφή με την ιστορία που έχει γράψει ο λαός μας σε αυτό τον τόπο, με στιγμές απαράμιλλου αυθεντικού ηρωισμού, που μας εμπνέουν μέχρι σήμερα.

Είναι όμως ταυτόχρονα και μια απάντηση προς όσους συστηματικά επιδιώκουν την αναθεώρηση της ιστορίας, ως απαραίτητο συμπλήρωμα του αντικομμουνισμού. Προς τους απολογητές αυτού του συστήματος, οι οποίοι επιδιώκουν να διαγράψουν ή να παραποιήσουν την ιστορική αλήθεια.

Θυμίζουμε λοιπόν και σε όλους αυτούς ότι ΝΑΙ το χώμα που πατάμε έχει λευτερωθεί από τους Γερμανούς καταχτητές από το ΕΑΜ, τον ΕΛΑΣ, την ΕΠΟΝ.

Γιατί τη 1η Νοέμβρη του 1944, γνωρίζοντας ότι οι Γερμανοί αποχωρώντας από την πόλη της Φλώρινας σκόπευαν να προκαλέσουν ανεπανόρθωτες ζημιές σε βασικές υποδομές της πόλης, σχεδίασαν με σημαντικές στρατιωτικές μάχες, απελευθερώνοντας την πόλη, να διώξουν άρον-άρον του ναζί εγκληματίες, των οποίων το σχέδιο για καταστροφές αποτράπηκε.

Είναι χαρακτηριστικό ότι η υποδειγματική ομάδα της ΕΠΟΝ του 27ου τάγματος του ΕΛΑΣ κατέλαβε την ακρόπολη, δηλαδή την ανατολική είσοδο της πόλης και απελευθέρωσε τον σιδηροδρομικό σταθμό.

Από τον Ιούνη του 1941 δημιουργήθηκε η Εθνική Αλληλεγγύη που εξασφάλισε τροφή και βασικά είδη πρώτης ανάγκης για τους χιλιάδες πυρόπληκτους κατοίκους, γιατί στο πέρασμα τους από χωριά οι κατακτητές άφηναν κατεστραμμένα και καμένα σπίτια και υποδομές. Η Εθνική Αλληλεγγύη στην πορεία άνοιξε λαϊκά φαρμακεία και ιατρεία, λειτούργησε παιδικούς σταθμούς, οργανώθηκε σε δεκάδες χωριά η λαϊκή αυτοδιοίκηση. Για εκείνη την περίοδο μόνο στην περιοχή της Φλώρινας λειτούργησαν 25 σχολεία.

Και όλα αυτά ξεκίνησαν από τις σκόρπιες δυνάμεις που είχε το ΚΚΕ στους δυο νομούς, μιας και η μεταξική δικτατορία είχε προχωρήσει σ’ ένα σημαντικό αριθμό συλλήψεων, φυλακίσεων, με αποτέλεσμα να διαλυθούν οι οργανωμένες δυνάμεις. Πάρα αυτήν την κατάσταση, μετά την έλευση των κατακτητών, γρήγορα ανασυντάχθηκαν οι οργανώσεις του Κόμματος σε αρκετά χωριά και πόλεις ως τέλος του 1941. Αυτές οι δυνάμεις κατόρθωσαν να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις ώστε να οργανωθούν οι πρώτες αντάρτικες ομάδες το 1942 οι οποίες είχαν ιδιαίτερη κλιμάκωση το 1943.

Όλο το επόμενο διάστημα οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ έδωσαν πολλές μάχες σε όλους τους νομούς της περιοχής της Δυτικής Μακεδονίας, αντιμετώπισαν με επιτυχία τις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις των Γερμανών, την προσπάθεια επέκτασης της βουλγάρικης ζώνης κατοχής στους νομούς Φλώρινας και Καστοριάς.

Κι έτσι ήδη από το δεύτερο εξάμηνο του 1943 υπήρχε η Ελεύθερη Ελλάδα σε δεκάδες χωριά, οι ναζί και οι συνεργάτες τους ήταν ταμπουρωμένοι στις πόλεις και από εκεί εξορμούσαν την μέρα, εκεί κρυβόταν την νύχτα.

Σε αντίθεση με όλα αυτά οι αστικές δυνάμεις και εδώ στους νομούς Καστοριάς και Φλώρινας, σχεδόν όλοι τους είτε συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς, είτε έμειναν απαθείς στο δράμα που ζούσε ο λαός της περιοχής.

Όλα τα παραπάνω καταρρίπτουν το αφήγημα της εθνικής ενότητας, ότι δήθεν τότε ήταν «όλοι μαζί», ότι «όλες οι πολιτικές δυνάμεις ενωμένες έδιωξαν τον κατακτητή».

80 χρόνια μετά πάλι με αυτό το αφήγημα θέλουν να κοιμίσουν τον λαό μιλώντας, για τους “εθνικούς” στόχους, της καπιταλιστικής ανάπτυξης, της γεωστρατηγικής αναβάθμισης της χώρας, της ετοιμασίας νέων θυσιών για τα συμφέροντα των καπιταλιστών.

Γι αυτό και σήμερα στη δίνη του ιμπεριαλιστικού πολέμου, θέλουν να μας μπλέξουν ακόμη πιο βαθιά το λαό μας σε πολύ επικίνδυνα πολεμικά σχέδια. Ήδη η χώρα μας με ευθύνη τόσο της σημερινής, όσο και όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων, με πλήρη συμφωνία όλων των αστικών κομμάτων είναι μπλεγμένη ως το λαιμό σε όλες τις τοπικές συγκρούσεις στην ευρύτερη περιοχή. Η ελληνική κυβέρνηση, έχει παραχωρήσει το λιμάνια, αεροδρόμια για να στέλνονται σχεδόν καθημερινά, στρατιωτικός εξοπλισμός, πολεμοφόδια, προσωπικό στην Ουκρανία, ρίχνοντας κι άλλο λάδι στη φωτιά στην αντιπαράθεση ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-Ρωσίας.

Ελληνικό στρατιωτικό προσωπικό συμμετέχει στις Νατοϊκές ασκήσεις στη Ρουμανία, στην Πολωνία, που αποτελούν προσομοίωση πιο γενικευμένου πολέμου. Η Σούδα, που με τη νέα ελληνο-αμερικανική συμφωνία, απέκτησε ακόμη πιο αναβαθμισμένο χαρακτήρα, είναι το πιο κρίσιμο “αβύθιστο” αεροπλανοφόρο των ΗΠΑ για τη στήριξη της γενοκτονίας του κράτους - δολοφόνου του Ισραήλ, πρώτα στη Γάζα και τώρα στον Λίβανο.

Όλα αυτά, με κίνδυνο να υπάρξει ακόμη μεγαλύτερη ανάφλεξη στην περιοχή, αφού πίσω από τις πολεμικές συγκρούσεις δεν κρύβονται απλά οι προσωπικές επιδιώξεις του ενός ή του άλλου ηγέτη. Εξελίσσεται μια αντιπαράθεση πολύ πιο βαθιά, που αφορά στο ποιος θα έχει την πρωτοκαθεδρία στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα , ανάμεσα σε δυο αντιπαρατιθέμενα στρατόπεδα, με ΗΠΑ και Κίνα να πρωτοστατούν.

Να όμως που όπως και τότε έτσι και σήμερα υπάρχει εδώ το ΚΚΕ, υπάρχει η ΚΝΕ που τους στραπατσάρουν αυτό το αφήγημα, αποκαλύπτουν τους σκοπούς τους, τα βαθύτερα σχέδια και οργανώνουν την πάλη, έμπρακτα, ενάντια στην συμμετοχή της χώρας μας.

Και από αυτό το βήμα χαιρετίζουμε τις σημαντικές κινητοποιήσεις των λιμενεργατών στον Πειραιά που δεν άφησαν να φορτωθούν τα κοντέινερ που σκορπούν την φρίκη του πολέμου στην ΜΑ.

Επίσης αισθανόμαστε περήφανοι για τα παλικάρια τους φαντάρους που σήκωσαν το ανάστημα τους και δήλωσαν ανοιχτά ότι δεν συμφωνούν να γίνουν κρέας για τα κανόνια των ιμπεριαλιστών στους πολέμου τους.

Οι φαντάροι έχουν ορκιστεί να υπερασπίζονται τα σύνορα της χώρας και την εδαφικήακεραιότητά της κι όχι να υπηρετούν το ΝΑΤΟ, την ΕΕ και το Ισραήλ και να συμμετέχουν στα εγκλήματα σε βάρος λαών.

Δυναμώνουμε το κύμα αλληλεγγύης σε όσους τιμωρήθηκαν γιατί οι φαντάροι είναι του λαού παιδιά και θα τους υπερασπιστεί ο λαός.

Γι αυτόν το λόγο το ΚΚΕ λέει καθαρά: Καμία εμπιστοσύνη στην ελληνική κυβέρνηση, στις συμφωνίες της και στις συμμαχίες της.

Δικαίωμά του λαού είναι να μην εμπιστευθεί στην αστική τάξη και στα κόμματα της την υπεράσπιση της δικής του πατρίδας. Να μη δεχθεί ούτε μια στάλα αίμα να δώσει για τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστών που μάχονται μεταξύ τους για το ποιος θα πάρει στα δικά του χέρια τον πλούτο των λαών, τους υδρογονάνθρακες, τους δρόμους μεταφοράς εμπορευμάτων. Αυτό το δικαίωμα υπερασπίστηκαν με το αίμα τους χιλιάδες στη χώρα μας, αυτό υπερασπιζόμαστε κι εμείς σήμερα.

Σε καμιά περίπτωση δεν γίνεται να ικανοποιηθούν ταυτόχρονα τα λαϊκά συμφέροντα και τα συμφέροντα της αστικής τάξης, των ιμπεριαλιστών. Η νίκη του ενός προϋποθέτει την ήττα του λαού.

Γι αυτό λέμε ότι η εργατική τάξη και οι σύμμαχοι της πρέπει να φτάσουν την πάλη έως το τέλος, έως την ανατροπή της καπιταλιστικής εξουσίας, που ευθύνεται για τους πολέμους και την επαναστατική κατάκτηση της εργατικής εξουσίας και την οικοδόμηση του σοσιαλισμού - κομμουνισμού

Είναι γνωστό το τι ακολούθησε μετά την απελευθέρωση από την τριπλή κατοχή.

Εξαπολύθηκε ειδικά στην ύπαιθρο της χώρας ένα όργιο εκβιασμών, επιθέσεων, βιασμών και δολοφονιών απέναντι στο Εαμικό κίνημα, απέναντι τους κομμουνιστές.

Έχουμε ως Κόμμα συλλογικά μελετήσει όλη αυτή τη περίοδο και έχουμε βγάλει συμπεράσματα για την λαθεμένη στρατηγική που είχαμε στα πλαίσια των αντίστοιχων λαθεμένων αναλύσεων του ΔΚΚ, που οδήγησε σε απαράδεκτες συμφωνίες και τη παράδοση των όπλων άρα και στην μη αξιοποίηση της επαναστατικής κατάστασης που υπήρχε τότε στην Ελλάδα.

Αυτές μας όμως οι αναλύσεις, δεν μας εμπόδισαν να δούμε και την ηρωική δράση που ανέπτυξε στη συνέχεια ο ΔΣΕ, ο οποίος σε αυτά εδώ τα βουνά και σε αυτά τα χωριά ήταν η έδρα του γενικού αρχηγείου, η σχολή αξιωματικών, το νοσοκομείο και βασικές υποδομές και λειτουργίες ενός λαϊκού στρατού.

Ακούσαμε πριν για τον ηρωικό χαρακτήρα των μαχών του ΔΣΕ. Εδώ θα σταθούμε σε μια άλλη πλευρά την λεγόμενη δημιουργική, δηλαδή στο πως οργανώθηκε η ζωή σε αυτές εδώ τις περιοχές.

Την περίοδο 1947-1949 είχαμε τις Ελεύθερες περιοχές σε κάποια σημεία της χώρας όπου την εξουσία είχε ο ΔΣΕ και άρα οργανωνόντουσαν όλες οι πτυχές της καθημερνής ζωής.

Έτσι εδώ στις Πρέσπες δεν υπήρχε οικογένεια που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο να μην συμμετείχε ή να μη στήριξε τον ΔΣΕ. Υπήρχαν και ολόκληρες οικογένειες δοσμένες στον αγώνα, ενώ άλλες δούλευαν στα συνεργεία, της επιμελητείας, των φούρνων που έφτιαχναν ψωμί κα. Είναι χαρακτηριστικό ότι τον Νοέμβρη του 1948 σε 23 λαϊκά συμβούλια του ν. Φλώρινας εκλεχτήκαν 52 γυναίκες ενώ σε 53 της Καστοριάς εκλέχτηκαν 78 γυναίκες. Όλα αυτά τα χρόνια επισκευάστηκαν δρόμοι, γέφυρες, δημιουργήθηκαν νοσοκομεία, αναρρωτήρια. Στα ελεύθερα χωριά της Φλώρινας ιδρύθηκε νοσοκομείο και υπολόγιζαν ότι στους πρώτους 4 μήνες εξετάστηκαν πάνω από 1000 φτωχοί αγρότες, ενώ θεραπεύτηκε μέχρι και κόσμος που έπασχε από ελονοσία μια ασθένεια που βασάνιζε τον κόσμο εκείνη την εποχή.

Στα 2,5 χρόνια της λειτουργίας της Ελεύθερης Ελλάδας υπολογίζεται ότι έγινε μια απίστευτη κινητοποίηση παραγωγικών δυνάμεων σε κατασκευαστικά, αντιπλημμυρικά και υδρευτικά έργα, στην οικοδόμηση νοσοκομείων, σχολείων, στην αγροτική παραγωγή, δίνοντας γη, σπόρους και εργαλεία στους καλλιεργητές.

Η πείρα αυτή αναδεικνύει ένα πολύ βασικό ζήτημα: Έμπρακτα αποδείχτηκε ότι η πρώτη παραγωγική δύναμη είναι ο άνθρωπος, ο εργαζόμενος λαός και ότι αυτό που είναι ώριμο είναι να αλλάξει η εξουσία, το ποιος κάνει κουμάντο στην παραγωγή.

Ας αναλογιστούμε: Αν οι σύντροφοι μας, ο λαός της περιοχής με τα πενιχρά μέσα εκείνης της εποχής και σε σχετικά μικρό χρονικό διάστημα κατάφερε αυτά, σήμερα με πιο εξελιγμένη την επιστήμη και την τεχνική, πως θα μπορούσαν να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες λαϊκές ανάγκες; Σε αντίθεση σήμερα με τις πολιτικές τους έχουν προχωρήσει στην ερημοποίηση των νομών της περιοχής, είναι χαρακτηριστικό ότι στις Πρέσπες έχουμε λειψά επανδρωμένο το ιατρείο της περιοχής. Ο λαός της περιοχής ζει χρόνια την ανασφάλεια, την αγωνία πως θα τα βγάλει πέρα σ’ ένα αβέβαιο μέλλον γι αυτόν.

Το έχουμε πει πολλές φορές θα το επαναλάβουμε και σήμερα. Ο αγώνας του ΔΣΕ άλλους τους εμπνέει και άλλους τους ενοχλεί.

Η σημερινή μας εκδήλωση είναι και μια οφειλόμενη απάντηση σε ορισμένους διαστρεβλωτές της ιστορίας, δημοσιολόγους που τα τελευταία χρόνια αλλά και πρόσφατα πριν λίγους μήνες αναρωτιούνταν δήθεν γιατί το ΚΚΕ οργανώνει όλα αυτά τα μνημεία, και απαντάει στις κούφιες θεωρίες περί του ότι "ψάχνει την ρεβάνς του 49". Άλλοι πάλι ενοχλούνται γιατί αφού υπάρχει λένε το πάρκο εθνικής συμφιλίωσης τότε γιατί αναμοχλεύουν πάθη και μίση άλλων εποχών και ορισμένοι με πιο έντονο αντικομουνισμό θέτουν και το ‘με ποιανού την άδεια γίνονται όλα αυτά;

Είναι κατανοητό ότι για την αστική τάξη, τα κόμματα της είναι πολύ βολικό να μην μαθευτεί η αλήθεια ή να υπάρχει η αλήθεια όπως την αποτύπωσαν τα χρόνια μετά τον εμφύλιο με διαστρεβλώσεις όπως τα γνωστές τις θεωρίες περί συμμοριτών κ.α.

Το ΚΚΕ όπως και για κάθε περίοδο της πάλης του λαού ξέρει να τιμάει τους αγώνες του και ιδιαίτερα τους νεκρούς του και αυτό κάνουμε σήμερα κι εδώ.

Και θέλουμε σήμερα και από αυτό το βήμα να προειδοποιήσουμε όλους τους αρμόδιους φορείς, περιφερειακές και δημοτικές αρχές, την κυβέρνηση: οι άθλιες μεθοδεύσεις τους να γίνουν εργασίες στις ψηλότερες κορυφές του Γράμμου δεν θα περάσουν έτσι. Ήδη ένας μεγάλος αριθμός κάτοικων και φορέων αντιστέκεται και εμείς ως ΚΚΕ θα κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας μα μην ολοκληρωθεί και γίνει τετελεσμένο αυτή η περιβαλλοντολογική καταστροφή.

Στο αμείλικτο δίλημμα που ήταν υποταγή η νέος ξεσηκωμός επιλέξαμε έστω με καθυστερήσεις τον ξεσηκωμό.

Τα χρόνια εκείνα αντιπαρατέθηκε από την μια η ένοπλη μαζική, λαϊκή πάλη και από την άλλη η κρατική βία των αστικών κομμάτων με την πλουσιοπάροχη στήριξη των ΗΠΑ και Βρετανίας.

Η μάχη αυτή ήταν άνιση και μπορεί ο ΔΣΕ να ηττήθηκε στρατιωτικά, μπορέσει επί δεκαετίες να είχαμε μπαράζ εκτελέσεων, φυλακίσεων και διώξεων, άλλα κανείς τελικά δεν μπόρεσε να σβήσει το μεγαλείο της πάλης, την ηθική και πολιτική ανωτερότητα του.

Και αυτό είναι βασικό δίδαγμα που βγαίνει από την πάλη αυτή και το αξιοποιούμε και σήμερα. Γι αυτό και διαβεβαιώνουμε όλα αυτά τα παπαγαλάκια ότι ΝΑΙ θα συνεχίσουμε να αναδεικνύουμε αυτό τον ηρωικό αγώνα και τα διδάγματα που περιλαμβάνει, να μας εμπνέει στους νέους αγώνες και τις μάχες που έχουμε μπροστά μας.

Γιατί και σήμερα έχουμε τα κελεύσματα της υποταγής στους δημοσιονομικούς στόχους και στα ματωμένα πλεονάσματα της κυβέρνησης και της ΕΕ. Και απέναντι σε αυτή την αντιλαϊκή κυβέρνηση υπάρχει αντιπολίτευση που είναι το ΚΚΕ και ο λαός που μάχεται καθημερινά.

Όλοι οι αριστεροί και προοδευτικοί άνθρωποι που αηδιάζουν από τον εκφυλισμό που έχει φτάσει η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, που δεν τρώει το κουτόχορτο του ξαναζεσταμένου ΠΑΣΟΚ -της βολικής αντιπολίτευσης που όλος τους ο καημός είναι πως θα κάτσουν ξανά σε κυβερνητικές καρέκλες, μπορούν να συμπορευτούν εδώ με το ΚΚΕ στους δρόμους του αγώνα.

Να δώσουμε τον καλύτερο μας εαυτό μας και να οργανώσουμε τις απεργιακές μάχες που έχουμε μπροστά μας με βασική την γενική απεργία στις 20 Νοέμβρη.

Δίνουμε την μάχη καθημερινά στους τόπους δουλειάς, στα σχολεία, τις σχολές, τις πόλεις και τα χωριά για να σηκώσει ο λαός το ανάστημα του, να οργανώσει την πάλη του μέχρι και την τελική νίκη.

Η πραγματική ελπίδα βρίσκεται στην ενίσχυση του ρεύματος αμφισβήτησης της κυρίαρχης πολιτικής, των κατευθύνσεων της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, του ίδιου του στόχου της καπιταλιστικής κερδοφορίας, των αντιλαϊκών νόμων, συνολικά αυτού του εχθρικού, σάπιου και διεφθαρμένου κράτους του κεφαλαίου. Βρίσκεται στη συμπόρευση µε το ΚΚΕ σε όλες τις µάχες που έχουµε µπροστά μας.

Η ιστορία των αγώνων της δεκαετίας 1940-49 αποδεικνύει ότι κανένας λαός δεν πρέπει να στηριχτεί την υπεράσπιση της εδαφική ακεραιότητας στην αστική τάξη και τα κόμματα της. Και με αυτή την έννοια μας ανησυχούν οι τελευταίες εξελίξεις στο Κυπριακό.

Γιατί η κυβέρνηση είναι έτοιμη να προχωρήσει σε έναν ''εφ' όλης της ύλης διάλογος'', για τον οποίο μιλάει η τουρκική αστική τάξη και η κυβέρνησή της κι έτσι προετοιμάζουν το έδαφος για συμβιβασμούς που απειλούν τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, με τη συναίνεση και των άλλων κομμάτων του ευρωατλαντισμού.

Επίσης ανησυχητικές είναι οι εξελίξεις όχι μόνο από τους δυο ιμπεριαλιστικούς πολέμους αλλά και από την επιμονή για την διεύρυνση της ΕΕ και του ΝΑΤΟ στα Δυτικά Βαλκάνια. Άλλωστε σε αυτό τα πλαίσιο εντασσόταν και η συμφωνία των Πρεσπών, όπως έχει μείνει να λέγετε. Τώρα κάποια χρόνια μετά την υπογραφή της όλοι οι κάτοικοι της περιοχής αντιλαμβάνονται καλύτερα ότι όχι μόνο δεν έλυσε προβλήματα, αλλά έχει ανοίξει τους ασκούς του Αιόλου σύμφωνα με αυτό που λέει η τωρινή κυβέρνηση της Βόρειας Μακεδονίας και ταυτόχρονα εξυπηρέτησε και εξυπηρετεί τα Νατοϊκά σχέδια για πιο γρήγορη περικύκλωση της Ρωσίας. Οι λαοί της περιοχής, των κατοίκων των χωριών της Πρέσπας όπως και των απέναντι παραλίμνιων χωρών δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα μεταξύ τους. Δεν πρόκειται όμως, όσο υπάρχει αυτή η καπιταλιστική εξουσία να τους αφήσουν ήσυχους.

Ένας επιπλέον λόγος να δυναμώσει η πάλη για την απεμπλοκή της χώρας μας και όλων τα λαών της περιοχής από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, η διαμόρφωση αμοιβαίων επωφελών σχέσεων καλής γειτονίας και φίλιας μεταξύ των πολύπαθων λαών των Βαλκανίων.

Εμπνεόμαστε από τις ηρωικές σελίδες που έγραψε ο ΔΣΕ ιδιαίτερα εδώ στις μάχες του Γράμμου και του Βίτσι.

Με την σημερινή εκδήλωση τιμάμε και τους νεκρούς όλων των χωριών των Πρεσπών και της ΒΔ Φλώρινας που τους έχουμε αποτυπώσει εδώ στις μαρμάρινες πλάκες ανά χωριό.

Από το παράδειγμα τους παίρνουμε δύναμη για να συνεχίσουμε στην καθημερινή πάλη, για να κάνει κουμάντο ο λαός στον τόπο του, όπως έγινε και τότε». 

ΑΠΟ: https://www.902.gr/