η ρουφιανιά είναι επάγγελμα [ γράφει ο Παναγιώτης Τσαρτσιανίδης ]
Ρουφιάνος: Ο αναλώσιμος άνθρωπος που εκτελεί μια ποταπή αποστολή για λογαριασμό άλλου, ώστε να μην εκτεθεί ο εντολέας του. Ο αχυράνθρωπος.
Χαφιές: Το καρφί που παρακολουθεί τις κινήσεις κάποιων και τις αναφέρει σε κάποιον ισχυρό.
Δεν είναι η πρώτη φορά που αναφέρομαι σε αυτή τη γάγγραινα.
Σήμερα, στην εποχή της τεχνολογίας, υπάρχουν χαφιέδες και ρουφιάνοι ;
Υπάρχουν και μάλιστα έχουν την ίδια γλίτσα που είχαν πάντα, μερικές φορές και χειρότερα....
Νομίζω πως κατατάσσονται σε δύο κατηγορίες, τους στρατευμένους και τους ηλίθιους. Για το σύστημα είναι το ίδιο χρήσιμοι και οι δύο, θα έλεγε κανείς ότι προτιμούνται οι δεύτεροι επειδή είναι φτηνιάρηδες και φανατίζονται εύκολα.
Πρόκειται για επικίνδυνα υποτελή σκουλήκια, μιας ελεεινής πραγματικότητας που συντηρεί για δεκαετίες η εξουσία στην Ελλάδα.
Πατερίτσα του σάπιου συστήματος που τους κρατούν με κάθε είδους ανταλλάγματα, αναπαράγοντας το κοινωνικό μοντέλο των παρασίτων.
Οι ρουφιανοχαφιέδες είναι ανθρωποειδή, υπεράνω πάσης υποψίας, φίδια κολοβά και επικίνδυνα, ζουν ανάμεσά μας χωρίς κουκούλες, τις οποίες θα χρησιμοποιήσουν εάν χρειαστεί....
Οι περισσότεροι χάνουν εύκολα την ψυχραιμία τους όταν τους παίρνεις χαμπάρι... είναι αναλώσιμοι, τεμπέληδες, μίζεροι, εμμονικοί και κάνουν πως ξέρουν πολλά.
Η χώρα μας δυστυχώς έχει παράδοση σε αυτό το είδος των ανθρωποειδών. Οργίαζαν κατά τη διάρκεια της κατοχής, τους νομιμοποίησε το καθεστώς στην περίοδο του εμφυλίου πολέμου και των μετεμφυλιακών χρόνων. Ήταν και είναι ένα βρωμερό εργαλείο.
Ο ρουφιανοχαφιεδισμός είναι επάγγελμα που το "εξασκούν" κάποιοι που δεν έχουν ενδοιασμούς, δεν έχουν τσίπα, που έχουν ταυτιστεί με την εξευτελιστική ηθική της κραταιάς εξουσίας και ζουν έρποντας σε πόλεις και χωριά.
Το κείμενο αυτό ο χαφιές θα το διαβάσει πρώτος και θα βιαστεί να ενημερώσει τα αφεντικά του και να κερδίσει λίγο σανό και κανένα καροτάκι ...
Οι μέρες εξακολουθούν να είναι πονηρές.