Φοιτητική στέγη / Ρεκόρ ακρίβειας το 2025 – Οι «χρυσές» γκαρσονιέρες

«Πόσο εύκολα μπορείς να πας να σπουδάσεις στην Κομοτηνή;»,  «Αν πάμε σ’ ένα Πανεπιστήμιο της Δυτικής Μακεδονίας ή στην Κρήτη, θα μπορέσει η οικογένεια

ν’ αντεπεξέλθει;». Αυτά ακριβώς ήταν τα ερωτήματα που ακούσαμε από το στόμα της υπουργού Παιδείας Σοφίας Ζαχαράκη πριν λίγες μέρες, όταν συμβούλευε τους επιτυχόντες των πανελληνίων για το πως θα συμπληρώσουν το μηχανογραφικό τους.

Η παραδοχή από τα υπουργικά χείλη ότι για ένα μέσο νοικοκυριό είναι απλησίαστες οι φοιτητικές στέγες στην Ελλάδα, αξιοποιήθηκε ως ένα ακόμα εργαλείο για να επιλέξουν ενδεχομένως ιδιωτικά κολλέγια ή τα υπό αδειοδότηση μη κρατικά πανεπιστήμια.

Πόσο στοιχίζει στην ελληνική οικογένεια η φοιτητική στέγη σήμερα; Πόσα ακόμα χρήματα καλείται να πληρώσει ένα νοικοκυριό που έχει ήδη καταχρεωθεί στα φροντιστήρια τα προηγούμενα χρόνια για να «περάσει το παιδί;».

Η φοιτητική στέγη στην Ελλάδα έχει εξελιχθεί σε έναν από τους πιο σοβαρούς «πονοκεφάλους» για χιλιάδες νέους και τις οικογένειές τους, καθώς η εύρεση ενός ποιοτικού και οικονομικά προσιτού διαμερίσματος μοιάζει πια με άπιαστο όνειρο. Η εκτίναξη των ενοικίων, η κυριαρχία της βραχυχρόνιας μίσθωσης και η απουσία οποιασδήποτε σοβαρής στεγαστικής πολιτικής από την Πολιτεία καθιστούν την αναζήτηση κατοικίας έναν εφιάλτη. Ας ακούσουμε τι λένε οι γονείς αλλά και οι μεσίτες για το 2025,  έτος στο οποίο σημειώνεται ρεκόρ 6ετίας στα ύψη των τιμών.

Σπίτια βρίσκεις αλλά μόνο ακριβά

«Ο χάρτης έχει αλλάξει πολύ την τελευταία δεκαετία. Ένα από τα προβλήματα είναι ότι  παραδοσιακές φοιτητικές περιοχές, όπως το Κουκάκι, ο Νέος Κόσμος και πολλές γειτονιές στο στην Αθήνα και της Θεσσαλονίκης αλλά και σε άλλες πόλεις όπως η Πάτρα, το Ρέθυμνο, το Ηράκλειο, η Κέρκυρα, έχουν παραδοθεί στη βραχυχρόνια μίσθωση για τουριστικούς σκοπούς» λέει μεσίτης που δραστηριοποιείται στο κέντρο της Αθήνας ο οποίος διευκρινίζει πως από το 2017 μέχρι σήμερα, η συνολική μεσοσταθμική αύξηση των τιμών ενοικίασης κατοικιών έως 50 τ.μ. ξεπερνά το 70%.

Το 2025 όμως, όπως συμφωνεί συνάδελφος του από τη Θεσσαλονίκη, καταγράφεται ως η δυσκολότερη χρονιά της τελευταίας 6ετίας.

Τι λέει στο tvxs; «Αν ψάξετε στις αγγελίες, δεν θα βρείτε κατάλυμα έως 300 ευρώ σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη».

Όμως τα περιθώρια στενεύουν και στις πόλεις που άλλοτε ήταν το καταφύγιο φοιτητών που δεν έβρισκαν σπίτι στο κέντρο. «Απαγορευτική η Καλλιθέα αλλά και ο Πειραιάς και τα Δυτικά προάστια για σπίτι κάτω των 400 ευρώ. Φέτος έχουμε αύξηση ενοικίων έως και 7% σε επιπλωμένα σπίτια σε κάποιες περιοχές! Σπίτια βρίσκεις, αλλά μόνο ακριβά».

Από το 2017 μέχρι σήμερα, η συνολική  αύξηση των τιμών ενοικίασης κατοικιών έως 50 τ.μ. ξεπερνά το 70%. Μοναδική εξαίρεση αποτελούν τα μη ανακαινισμένα διαμερίσματα, όπου παρατηρείται μια μικρή  εξισορρόπηση των τιμών, αλλά δυστυχώς δεν είναι πολλά τα διαθέσιμα διαμερίσματα αυτής της κατηγορίας.

Η πραγματική κατάσταση σε αριθμούς

Στο κέντρο της Αθήνας, για πάνω από το 90% των διαθέσιμων κατοικιών έως 50 τ.μ.  οι ιδιοκτήτες ζητούν μίσθωμα άνω των 430 ευρώ. Ο μέσος όρος με μια ματιά στις αγγελίες είναι 500-750 ευρώ. Στα Δυτικά Προάστια οι τιμές κυμαίνονται πάνω από  400 ευρώ με τα περισσότερα να ξεπερνούν τα 500, με δυνατότητα διαμονής μόνο ενός ατόμου.

Στον Πειραιά το 70% των ιδιοκτητών ζητά πάνω από 500 ευρώ ενώ στα βόρεια προάστια το 80% ζητά επίσης πάνω από 500 ευρώ νοίκι.

Σε περιοχές όπως η Νέα Σμύρνη και ο Νέος Κόσμος οι επιπλωμένες κατοικίες αγγίζουν έως και 800 ευρώ για 40-50 τμ. Το κόστος μίσθωσης γκαρσονιέρας έως 35τμ στον Νέο Κόσμο κυμαίνεται από 400 έως και 700 ευρώ το μήνα.

Στη Θεσσαλονίκη το 67% των κατοικιών έως 50 τ.μ. στο κέντρο έχει ζητούμενο μίσθωμα άνω των 400 ευρώ το μήνα. Από αυτά τα σπίτια, 3 στα 10 ξεπερνούν τα 500 ευρώ. 

Σε νησιά όπως η Κρήτη υπάρχει και το θέμα της μειωμένης διαθεσιμότητας κυρίως από την ώρα που ξεκινά η τουριστική σεζόν. Σε παλαιότερο ρεπορτάζ, φοιτητές και καθηγητές από άλλες περιοχές όπως το Ναύπλιο, περιέγραφαν στο tvxs πως από τον Μάιο συχνά έμεναν σε καταλύματα φίλων ή στα αυτοκίνητα, καθώς γίνονταν μαζικά εξώσεις για να περάσουν σε καθεστώς Airbnb ενόψει καλοκαιριού.

«Την κρατήσαμε στην Αθήνα σε σχολή τρίτης επιλογής»

Τελικά, η στέγη καθορίζει τις επιλογές των φοιτητών, επομένως γνώριζε η υπουργός ποια αντανακλαστικά διεγείρει με την προτροπή της να το σκεφτούν καλά οι φοιτητές πριν δηλώσουν σχολή εκτός έδρας.

«Το πρώτο μου παιδί πέρασε πριν δύο χρόνια Παιδαγωγικό στο Ρέθυμνο. Δεν είχαμε τη δυνατότητα να τη στείλουμε γιατί πληρώναμε φροντιστήρια ταυτόχρονα για να περάσει και η δεύτερη κόρη μας. Τελικά ήρθε σε μια σχολή της Αθήνας που ήταν 3η επιλογή της» λέει στο tvxs μητέρα οικογένειας που ζει στο Παγκράτι.

Δεν είναι η μοναδική φοιτήτρια που προσάρμοσε τις σπουδές της όχι με βάση την επιθυμία της ή τις επαγγελματικές της προοπτικές, αλλά με κριτήριο το να μείνει στο πατρικό της σπίτι. Η τάση αυτή καταγράφεται σταθερά την τελευταία οκταετία και επιβεβαιώνεται από τα στοιχεία της Eurostat, σύμφωνα με τα οποία η Ελλάδα κατατάσσεται δεύτερη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με το 72% των νέων ηλικίας 18-34 να εξακολουθούν να διαμένουν με τους γονείς τους.

Το ίδιο αφηγείται κι άλλη μητέρα που κράτησε το παιδί κοντά της για να «ξαναδώσει» με στόχο τη Νομική Αθήνας.

«Αυτό επηρέασε την ψυχολογία της. Ήθελε να φύγει να ζήσει  τη φοιτητική ζωή της. Κι ενώ πέρασε Κομοτηνή δεν μπορούσαμε να τη στείλουμε με τα νοίκια στο θεό συν τα έξοδα τα προσωπικά. Επηρέασε όμως κι εμάς που έχουμε ακόμα ενοχές».

Τη δυνατότητα παραμονής όμως στο πατρικό δεν έχουν οι φοιτητές που ζουν στην επαρχία, σε χωριά, κωμοπόλεις που δεν έχουν πανεπιστήμια. Αυτοί οι φοιτητές  πρέπει να πληρώσουν χρυσάφι αν θέλουν να πάρουν πτυχίο.

Η Ελλάδα συνεχίζει να είναι πρωταθλήτρια στο κόστος στέγασης στην Ε.Ε., χωρίς να διαθέτει ένα συνεκτικό  σχέδιο στεγαστικής πολιτικής, που να εξασφαλίζει στους νέους και ιδιαίτερα στους φοιτητές τη δυνατότητα αξιοπρεπούς και προσιτής κατοικίας. Εξάλλου, η επίσημη πρόταση της πολιτείας στους φοιτητές, είναι, να παραμείνουν προσαραγμένοι στο παιδικό δωμάτιο του πατρικού σπιτιού τους.

 

 

ΠΗΓΗ: https://tvxs.gr/