Μὀνο ένας παιδοψυχίατρος του δημοσίου σε ολόκληρη την Κρήτη: Παραιτήθηκε και η παιδοψυχίατρος του νοσοκομείου Ρεθύμνου
Την παραίτησή της, μην αντέχοντας άλλο να προσφέρει μόνη, χωρίς βοήθεια και αντιμετωπίζοντας την αδιαφορία των αρμόδιων φορέων
, υπέβαλλε η Αλεξάνδρα Νικολάου, μόνιμη Ιατρός ΕΣΥ ειδικότητας Παιδοψυχιατρικής, Επιστημονικά Υπεύθυνη του Κοινοτικού Κέντρου Ψυχικής Υγείας Παιδιών και Εφήβων στο Νοσοκομείο Ρεθύμνου.
«Εξαναγκάστηκα σε παραίτηση, γιατί πλέον εργάζομαι σε συνθήκες "κακοποίησης"» είπε σε τοπικά ΜΜΕ η Α. Νικολάου, τονίζοντας ότι εκείνους που λυπάται πραγματικά είναι τους γονείς και τα παιδιά που πρέπει να πληρώνουν αδρά στον ιδιωτικό τομέα ακόμη και μια απλή γνωμάτευση.
Μετά την παραίτησή της, σε ολόκληρη την Κρήτη υπάρχει πλέον μόνο ένας παιδοψυχίατρος του δημόσιου τομέα, στο Πανεπιστημιακό νοσοκομείο, ενώ υπάρχουν χιλιάδες παιδιά που χρειάζονται βοήθεια.
Στο Ρέθυμνο η αναμονή για ραντεβού ξεπερνάει τους 20 μήνες. «Η παραίτησή της είναι τεράστιο πλήγμα για την δημόσια ψυχική υγεία παιδιών και εφήβων. Πλέον δεν θα υπάρχει ούτε ένας παιδοψυχίατρος για πρωτοβάθμια φροντίδα. Η κ. Νικολάου υπέβαλε παραίτηση γιατί παλεύει 6 χρόνια τώρα μόνη, χωρίς προσωπικό, χωρίς να προκηρύσσονται θέσεις γιατρών, χωρίς καμία βοήθεια» είπε στα τοπικά ΜΜΕ, η Πέλα Νεονάκη, πρόεδρος της Ένωσης Γιατρών ΕΣΥ Ρεθύμνου.
Οι ανάγκες πολλαπλασιάζονται ραγδαία: πάνω από 2.000 περιστατικά είναι στην «ουρά» με 17 και πλέον μήνες αναμονής, ενώ σύμφωνα με τα τοπικά δημοσιεύματα, η Α. Νικολάου δεν έχει μόνο τα παιδιά της κοινότητας, έχει τις εισαγγελίες και των δύο νομών, τους ανακριτές, τα αστυνομικά τμήματα.
«Δουλεύω για το Υπουργείο Δικαιοσύνης και το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, αντί να δουλεύω για το ΕΣΥ και την κοινότητα. Τα περιστατικά αυτά μου “τρώνε” τις περισσότερες εργατοώρες και δεν μπορώ να πάρω και να εξετάσω από τη λίστα που περιμένουν. Εκτός από τα παιδιά των οποίων η υγεία κινδυνεύει -επειδή τώρα είναι σε οξεία κρίση, θα επιδεινωθεί η κατάστασή τους εάν δεν λάβουν ιατρική φροντίδα – είναι και τα υπόλοιπα που έχουν άλλα προβλήματα – ήπια προς το παρόν- που ενδεχομένως να γίνουν πολύ σοβαρά στο μέλλον. Οι γονείς τους αναγκάζονται και δίνουν 100 και 200 ευρώ σε ιδιώτες για να κάνουν μία διάγνωση. Διότι, για κάτι τέτοιο στο δημόσιο σύστημα πρέπει να περιμένει πάνω από 17 μήνες – το λιγότερο – υπό τις παρούσες συνθήκες».
ΠΗΓΗ: https://www.902.gr